Eliza (21) toont trots haar beachbody: “Mijn familie vond me ‘dik’ en ‘lelijk’. Ik zou geen lief vinden”

Eliza (21) is opgegroeid in Polen, maar studeert en woont tegenwoordig in Brussel, een stad die haar hart gestolen heeft. Als we haar op het strand vragen of ze wil meedoen aan een fotoshoot, twijfelt ze geen minuut. “Ik vind het belangrijk om mezelf uit te dagen en om uit mijn comfortzone te komen. Dat is, volgens mij, de enige manier om te ontdekken wie je écht bent.”

Eliza: “Mijn wimpers zijn ontzettend lang. Ik krijg er vaak complimentjes over, waardoor ik ze een van mijn beste features vind. Mijn neus is oké, mijn smile vind ik echt mooi. Hoewel ik nooit blokjes moest dragen, heb ik tamelijk rechte tanden”, zegt ze. Tegelijk begint ze breed te glimlachen en komt haar piercing piepen.

“Dit type piercing wordt een ‘smiley’ genoemd. Je ziet hem alleen als ik lach en hij past perfect bij mij. Ik ben iemand die graag lol heeft, die het glas halfvol ziet en die altijd een gelukkige uitstraling heeft. Dus ja, het verrast je waarschijnlijk niet dat mijn piercing bijna constant zichtbaar is.” (giechelt)

“Als het gaat over de rest van mijn uiterlijk, ben ik soms onzeker. Die twijfels probeer ik tegen te gaan door mijn lichaam op een functionele manier te bekijken. Het doet alles wat ik nodig heb. Het verteert mijn voeding, het zorgt ervoor dat ik kan lopen, dansen en plezier kan hebben. Door zo na te denken, weet ik: mijn lichaam is mijn tempel.”

“Mijn familie heeft een toxische visie op lichamen. Ze deden vaak aan bodyshaming. Als ik enkele kilo’s bijkwam, was ik volgens hen ‘dik’ en ‘lelijk’. ‘Zo zal je nooit een vriend vinden’, zeiden ze. Ook wanneer ik naar het strand ging en een badpak droeg, kreeg ik sowieso commentaar. Het is erg om te zeggen, maar ik ben altijd een beetje mollig geweest, en op den duur raakte ik gewend aan die gemene opmerkingen.”

“Het lastigste blijft mijn buik. Nu vind ik het niet erg meer om ietsje zwaarder te zijn, maar mijn vetrollen maken me onzeker. Door mijn gewicht heb ik ook grote kaken en dat vond ik lange tijd een van mijn minpuntjes.”

“Nog iets dat ik niet zo fijn vind, is een grote moedervlek onder mijn linkeroog. Mensen vroegen zelfs of iemand me in mijn gezicht had geslagen ... Dus nu draag ik verschillende lagen make-up om die plek te verstoppen. Al zeggen vrienden dat ik ermee moet stoppen, omdat die moedervlek me uniek maakt. Ik doe mijn best om er vrede mee te nemen. (lachje)”

“Mijn borsten zijn aan de grote kant, ik zou het niet erg vinden moesten ze kleiner zijn. In sommige T-shirts zien ze er gewoon niet goed uit en ik heb steevast extra ondersteuning nodig van een beha – en tja, beha’s zijn juist allesbehalve comfortabel hé.”

“Vroeger schaamde ik me om mijn dikke dijen. Zoals ik al zei: mijn familie keurde het af. Nu vind ik ze juist heel vrouwelijk. Ze geven me rondingen, mijn heupen maken me sexy, dus ik heb er echt van leren houden.”

“Elke week ga ik minstens drie keer naar de fitness. Niet om af te vallen, maar om me krachtiger te voelen. Telkens als ik ga sporten, merk ik dat mijn lichaam meer aankan en dan ben ik trots op mezelf.”

“Bewegen is sowieso mijn ding”, zegt Eliza. “Ik ga ook vaak lopen, dat is voor mij een manier om mijn grenzen te verleggen. Zeer empowering. Recent liep ik mijn eerste halve marathon. Volgend jaar hoop ik mijn doel van een volledige marathon te bereiken. Door te dansen kom ik dan weer in tune met mijn vrouwelijke kant. Ik hou van genres als afro beats, amapiano, en sinds kort volg ik lessen bachata. Dat is een erg sensuele dans die wonderen doet voor mijn zelfvertrouwen. (lachje) Ik kan het iedereen aanraden.”

Laura (19) over haar beachbody. “Ik vind het vreselijk als ik de knoop van mijn broek niet meer dicht krijg”

Luca (21) toont trots zijn beachbody: “Mijn armen zijn te dun naar mijn goesting”