Sarah Chaâri in taekwondo (-62kg) en Gianny De Leu in muay thai (-60kg) wonnen hun competitie. Zilver was er voor boksster Oshin Derieuw (-66 kg), de 3x3 Lions in het mannen basket, sprintster Rani Rosius (op de 100m tijdens het EK landenteam), hoogspringer Thomas Carmoy (ook tijdens het EK landenteams) en Axana Depypere in muay thai (-54 kg). De bronzen medaille was weggelegd voor bokser Vasile Usturoi (-57 kg), Quentin Mahaudin in karate kumite (-75 kg), de 4x400 gemengde aflossingsploeg (in het EK landenteams), Sarah Piccirillo in muay thai (-60 kg), floretschermer Stef Van Campenhout en triatlete Jolien Vermeylen.

Met dertien medailles scoort de Belgische delegatie beter dan tijdens de eerste twee edities. In 2015 in het Azerbeidzjaanse Bakoe won België elf medailles (4x goud, 4x zilver, 3x brons), vier jaar later in het Wit-Russische Minsk waren het zes medailles (4x goud, 1x zilver, 1x brons). Een vergelijking maken heeft evenwel weinig waarde omdat de programma’s van de drie Europese Spelen erg van elkaar verschillen. Zo zijn in vergelijking met 2019 onder meer gymnastiek en individuele judocompetities van het programma geschrapt in Polen, terwijl België in die sporten al zijn medailles won in Minsk. Muay thai is dan weer nieuw en levert Team Belgium meteen drie keer eremetaal op. 

Olav Spahl: “Twee tickets voor Parijs is zeker geslaagd”

Olav Spahl, chef de mission van Team Belgium, maakt een positieve balans op van de Europese Spelen. “Ons eerste doel was namen te kunnen toevoegen aan de lijst van selecteerbare atleten voor Parijs. Met Oshin en Vasile zijn het er twee. Twee tickets voor Parijs is zeker geslaagd. We gaan ook terug naar België met dertien medailles: twee gouden, vijf zilveren en zes bronzen. Dat is een positief bilan”, zegt Spahl.

In zeven sporten op het programma van deze Europese Spelen konden Belgische atleten of teams zich kwalificeren voor de Spelen van Parijs. Dat lukte uiteindelijk alleen in het boksen. “We gaan sport per sport de evaluatie maken en bekijken waar we programma’s kunnen versterken”, legt Spahl uit.

De topsportdirecteur van het BOIC neemt het voorbeeld van het rugby sevens. De Belgische vrouwenploeg greep net naast de beoogde top drie en moest de olympische droom opbergen. “Het maakt jammer genoeg ook deel uit van competities dat dromen niet verwezenlijkt worden. Het zijn harde lessen maar die kunnen net helpen om het niveau omhoog te stuwen als je er de correcte conclusies aan verbindt. Voor de rugby dames is het zeker hard. Ze hadden drie kansen op vier om verder naar Parijs toe te werken. Als je dan optie vier in handen hebt, is dat een grote ontgoocheling”, legt hij uit.

“Maar het project in rugby sevens was via Be Gold sowieso gestart met het oog op LA 2028. Dat komt nu in een stroomversnelling. We gaan dit programma versterken want we zien dat er aansluiting is bij de Europese landen die echt voor de Spelen in aanmerking komen.”

In een aantal olympische sporten had het BOIC voor de Europese Spelen hoge verwachtingen maar stelden de Belgische atleten teleur. Onder meer in het breaking konden de vier deelnemers van Team Belgium de ambities niet waarmaken. Hetzelfde geldt voor Jessie Kaps in het schieten. Spahl beaamt dat er “heel kritisch” moet worden gekeken naar de resultaten. “We moeten ons daarbij de vraag stellen hoe realistisch het is om de Spelen van Parijs te bereiken. Daarvoor gaan we samenwerken met de topsportpartners en de federaties.” Voor breaking maakt hij daarbij de kanttekening dat nieuwe sporten in het olympisch programma “een enorme internationale dynamiek kennen”, wat het moeilijk maakt om een correcte inschatting te maken van de concurrentie.

Met dertien medailles scoort Team Belgium op deze Europese Spelen beter dan tijdens de eerste twee edities, in 2015 in Bakoe (elf medailles) en 2019 in Minsk (zes medailles). Maar vergelijkingen maken heeft geen zin aangezien de programma’s erg van elkaar verschillen, zegt Spahl. Hij betreurt wel dat er geen medaille is gewonnen in een sport die op de Europese Spelen ook het statuut van een Europees kampioenschap had. “Ook dat is een deel van de realiteit en nemen we mee in de evaluatie.”

Tegelijk benadrukt Spahl dat voor veel “sterke sporten van Team Belgium” de belangrijkste afspraken van het seizoen nog moeten volgen. Hij verwijst daarbij naar onder meer de WK’s wielrennen, atletiek en roeien en het EK hockey. “Dat komt er nog allemaal aan. We moeten dit kunnen plaatsen”, klinkt het.

Deze derde editie van de Europese Spelen kon bij de lokale bevolking amper enthousiasme opwekken. Heel wat competities werden voor grotendeels lege tribunes afgewerkt. Ook in het straatbeeld leefde het evenement amper. Spahl deelt die analyse maar zegt niettemin “aangenaam verrast te zijn over het niveau van de organisatie”. “Het was veel beter dan we hadden verwacht na onze eigen voorbereidingen en onze bezoeken ter plaatse. Mijn grote dank gaat uit naar Polen om dit te organiseren”, zegt hij.

Of er in 2027 nog een vierde editie van de Europese Spelen komt, is afwachten. Spahl gelooft alvast in de toekomst van het multisportevenement maar wijst op de noodzaak om een “stabiel programma” uit te werken dat voornamelijk gelinkt is aan olympische sporten. “Zeker voor olympische sporten die wat minder in de kijker staan, heeft dit evenement zeker zijn plaats”, meent Spahl. Daarnaast hoopt hij dat op toekomstige edities zoveel mogelijk sporten het officieel statuut van Europees kampioenschap krijgen. “Dat zal de European Games toelaten in de toekomst een groter succes te worden”, besluit hij.