Minister Crevits haalt scherp uit naar woon- en zorggroep Triamant na meldingen wantoestanden: "Verpletterende verantwoordelijkheid"

"Bij Triamant creëren we levendige buurten waar mensen elkaar ontmoeten, helpen en inspireren. Gastvrije plekken waar je zelfstandig woont en betekenisvol leeft tot op zeer hoge leeftijd." Zo staat te lezen op de site van woon- en zorgbedrijf Triamant. Maar is dat wel zo?

Na het faillissement van Curamant, een bedrijf dat zorgdiensten aanbiedt aan onder andere Triamant, vorige week doken zorgwekkende berichten op. Tijdens een inspectie werden ernstige tekortkomingen vastgesteld.

Zo bleken zorgbehoevende bewoners in drie van de zes vestigingen van Triamant (Bree, Sint-Truiden en Wervik) niet meer de nodige zorg te krijgen. Het zou onder meer gaan om een tekort aan verzorgend en verpleegkundig personeel en een gebrek aan maaltijden. 

"De toestand van een deel van de bewoners is erg zorgwekkend", zegt dokter Johan Vandervelden van Eerstelijnszone Haspengouw. "Verschillende bewoners krijgen niet de zorgen waar ze recht op hebben en waarvoor ze betalen. De situatie leidt tot mensonwaardige en zelfs levensbedreigende toestanden."

Volgens Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) draagt de Triamant-groep "een verpletterende verantwoordelijkheid" in de problemen die zijn opgedoken Volgens Crevits heeft de Triamant-groep "geen enkele overheid geïnformeerd" en reageert ze "ondanks aandringen" ook niet op vragen van de verschillende overheden.

Volgens Karine Moykens, secretaris-generaal van het Departement Zorg, heeft de groep in het verleden niet gereageerd op kritische inspectieverslagen.

Een bijkomend probleem is dat de constructies een kluwen zijn. Triamant valt (voorlopig) grotendeels buiten de regelgeving rond woonzorg. Sinds het nieuwe Woonzorgdecreet van 2019 moeten alle voorzieningen verplicht een erkenning aanvragen, en is het niet meer voldoende om enkel "aangemeld" te zijn. Al is er wel nog een overgangsperiode tot 2025.

Triamant heeft tot nu toe maar één erkend centrum, in Bree. Op andere plaatsen gaat het enkel om "aangemelde centra". Daardoor bleef de groep lang uit het zicht van de inspectie. Bij een aanmelding zijn de instrumenten van de overheid om in te grijpen en te handhaven beperkter. "Als er geen erkenning is, staan we vrij machteloos", zegt Karine Moykens, topambtenaar van het Departement Zorg.

Door opnieuw te werken met een verplichte erkenning (en dus strengere voorwaarden) wordt volgens minister Crevits een oplossing geboden. Alleen is er dus die overgangsperiode en kunnen niet alle initiatieven ondergebracht worden onder het woonzorgdecreet. "We moeten ons de vraag stellen waar stopt wonen en waar begint de zorg? Daar moet er een heldere lijn komen", zegt de minister. 

Vooruit-parlementslid Hannes Anaf verwijst naar eerdere inspectieverslagen en vindt dat de overheid sneller had kunnen ingrijpen. Hij vindt ook dat de overheid strenger moet optreden. "Dit soort cowboys moeten uit de zorgsector. We hebben dit al eerder gezien. Er worden constructies opgezet om winst te maken ten koste van de zorg aan de bewoners. Waarom kan er in die gevallen geen zorgverbod worden uitgesproken? Dat is ook in het belang van de mensen in de sector die het wél goed menen", aldus Anaf.

Het blijft afwachten wat de toekomst brengt voor de bewoners op de site van Triamant in Velm, Sint-Truiden. Sommige bewoners hebben zelf een serviceflat gekocht, anderen hadden alleen maar obligaties in handen van de woon- en zorgbuurt. En het is nog niet duidelijk wat de praktische gevolgen voor hen zijn, na het faillissement van Curamant. Morgen is daarover een vergadering gepland.