Militair expert Kris Quanten schat kansen Oekraïense leger in: "Poetin hoopt dat Westen steun aan Oekraïne niet kan volhouden"
Alle ogen zijn de laatste tijd gericht op het Oekraïense tegenoffensief. Heeft dat offensief kans op slagen? En welke militaire tactieken passen de Oekraïners en de Russen toe? Professor militaire geschiedenis Kris Quanten geeft uitleg bij Vranckx & Byloo: "We mogen de Russen niet onderschatten: ze zijn ijzersterk in defensieve operaties." Beluister de podcast hier of op VRT MAX.
De oorlog in Oekraïne wordt vandaag beslecht met artilleriegevechten in modderige loopgraven. De beelden van het slagveld doen eerder denken aan de Eerste Wereldoorlog dan aan moderne oorlogsvoering. Volgens professor Kris Quanten beweegt het front niet veel meer en hebben beide kampen zich ingegraven: “Dan krijg je een stellingenoorlog en zie je de link met de Eerste Wereldoorlog. Men noemt het ook wel een attritie-oorlog: beide partijen willen zoveel mogelijk verliezen toebrengen aan de tegenpartij.”
BELUISTER - De nieuwe aflevering van "Vranckx & Byloo":
Oorlog in Oekraïne: drones en bajonetten
Nu de Russische president Poetin de hoop op een snelle overwinning heeft laten varen, is het volgens Quanten zijn doelstelling om de oorlog te laten aanslepen. “Hij gelooft dat het Westen de steun aan Oekraïne niet eeuwig kan volhouden.” Poetin rekent daarvoor ook op de klassieke Russische manier van oorlogsvoering: de conventioneel industriële oorlog. Dat soort oorlogsvoering gaat gepaard met een massale mobilisatie van manschappen en industrie om de oorlogsinspanning op lange termijn vol te houden: een totale oorlog dus.
De Oekraïners voelen zich daarentegen gesterkt door de vele hoogtechnologische wapensystemen die ze vanuit Europa en de Verenigde Staten geleverd kregen. Zij willen de Russische bezetter zo snel mogelijk verdrijven en zijn daarom met een tegenoffensief gestart in het zuiden en het oosten van het land.
Het blijft vandaag koffiedik kijken hoe dat tegenoffensief vordert. In de beginweken werd duidelijk dat de torenhoge verwachtingen bij het thuisfront en in het Westen moesten bijgesteld worden. Ook de Oekraïense legerleiding gaf toe dat de vorderingen op het terrein minder vlot liepen dan verhoopt.
Oleksiy Danilov, de secretaris van de Oekraïense Nationale Veiligheids- en Defensieraad sprak zich afgelopen week al uit over de aangepaste strategie van de Oekraïense strijdkrachten in het tegenoffensief. Volgens hem focussen ze zich nu meer op de vernietiging van mankracht en materiaal dan op de herovering van grondgebied. De laatste dagen zouden in dat opzicht “al bijzonder vruchtbaar geweest zijn”.
Ook Quanten zegt “eerder sceptisch” te zijn tegenover een snelle doorbraak van Oekraïne, maar gelooft wel in de effectiviteit van de Oekraïense tactiek: “De Oekraïners moeten een manier vinden om de defensieve stellingen irrelevant te maken.” Want om ineens door de Russische stellingen te breken, zal Oekraïne een te hoge menselijke en materiële prijs moeten betalen. “De Russen zijn heel goed in defensieve operaties en mogen dus niet onderschat worden. Die doctrine leeft door sinds de Tweede Wereldoorlog toen er gevochten werd om Leningrad en Stalingrad.”
De Oekraïners hebben geen overmacht in de lucht en vechten dus met een hand op de rug gebonden
“Het komt er voor het Oekraïense leger dus op aan om aanvallen in de diepte uit te voeren. Dat wil zeggen: met gerichte artilleriebeschietingen de bevoorradingslijnen ver achter de linies doorknippen en zo de Russische operaties in de loopgraven onmogelijk maken”, aldus Quanten.
“De oorlog zal helaas niet op enkele weken opgelost raken. Het zal een werk van lange adem worden. De Oekraïners hebben namelijk geen overmacht in de lucht en vechten dus eigenlijk met een hand op de rug gebonden.” Ondanks die sombere vaststelling ziet Quanten wel duidelijk de tactische superioriteit van het Oekraïense leger. “Oekraïne kon sinds 2014, onder invloed van de NAVO, haar leger en oorlogsdoctrine in snel tempo moderniseren. Ze leerden hoe ze verschillende moderne wapensystemen op een soepele manier kunnen integreren met elkaar waarbij de lagere commandanten en officieren het initiatief nemen op het terrein.”
“In het Russische leger hangt men daarentegen nog sterk de doctrine van tijdens de Tweede Wereldoorlog aan. Sinds 2008 werd er wel een enorme modernisering van het materieel doorgevoerd, maar de manier van oorlogsvoering is niet aangepast aan de realiteit op het slagveld vandaag. Alles gebeurt er nog zeer centralistisch en niemand durft initiatief te nemen”, vertelt Quanten. “De legerleiding probeert wel duidelijk lessen te trekken uit de fouten die men maakte aan het begin van de oorlog, maar de mindset van de officieren veranderen, dat doe je niet in enkele weken.”