De Vlaamse regering-Jambon huldigt een politieke cultuur waarin transparantie en deontologie van geen tel zijn

Vlaams minister-president Jam Jambon (N-VA) mag minstens om drie redenen van geluk spreken. Hij mag van geluk spreken dat hij lid is van de Vlaamse regering. Hij mag van geluk spreken dat hij lid is van de N-VA. En hij mag van geluk spreken dat hij de regeringsleider is. Want als Jan Jambon niet de minister-president van de door zijn N-VA gedomineerde Vlaamse regering was geweest, maar pakweg een staatssecretaris van Ecolo in de door N-VA bestreden federale coalitie, dan verkeerde zijn meerderheid nu in een diepe crisis.

Op een enkel detail na zit er geen verschil tussen wat nu uitkomt over een gedetacheerde medewerker op Jambons kabinet en wat eerder federaal minister van Overheidsbedrijven Petra De Sutter (Groen) kwalijk werd genomen over door Bpost gedetacheerde cabinetards. Meer nog, en erger, meneer Jambon is er niet in geslaagd het Vlaams Parlement correct te informeren over deze kwestie. Voor Ecolo-staatssecretaris Sarah Schlitz was dat een reden tot ontslag. (Haar oorspronkelijke fout, om een persoonlijk logo te koppelen aan subsidieprojecten, deelt zij dan weer met een andere Vlaamse N-VA-minister, Zuhal Demir. Ook die blijft gewoon zitten.)

Waarover gaat het? Een medewerker van het Antwerpse Havenbedrijf werkt deeltijds ook als adviseur op het kabinet-Jambon. Dat was al bekend, maar Het Nieuwsblad achterhaalde dat de man wel degelijk volop betrokken is bij de politieke afhandeling van belangrijke havendossiers. Die dossiers gaan dus rechtstreeks over het (overheids)bedrijf dat hem deeltijds betaalt en waarvoor hij nog deeltijds werkt. Dat is in tegenstelling met wat Jambon in het parlement beweerd heeft. Hij lichtte het parlement ook niet correct in over de afspraken over verloning.

Het belangenconflict ligt voor de hand. Dat wil niet zeggen dat er ook iets ontoelaatbaars is gebeurd - dan is er belangenvermenging - maar de mogelijkheid is wel gecreëerd. Dat is ondeugdelijk bestuur. Volgens de minister-president is er geen probleem. De Vlaamse regering en de Antwerpse Haven dienen hetzelfde belang - onze welvaart! - hoe kan er dan een belangenconflict zijn? Die redenering roept zeer grote vragen op. Te vrezen valt dat de minister-president nog geen belangenconflict herkent als het komt voorbijgereden in een tientonnertruck met zwaailichten en waarvan op het dekzeil ‘BELANGENCONFLICT’ staat geschreven.

Dat moet ons nog meer alarmeren dan een regeringsleider die onjuistheden en/of onwaarheden vertelt in het parlement. De Vlaamse regering huldigt een politieke cultuur waarin transparantie en deontologie van geen tel zijn. Waarin trouwe medewerkers beloond worden met een toppositie in de ambtenarij en waarin naast die ambtenarij kabinetten als koninkrijkjes worden ingericht. En waarin bijvoorbeeld ook subsidiemiljoenen tegen alle adviezen in als politieke cadeaus worden uitgedeeld. Omdat het kan.

Doet u dat ook denken aan alles wat frustreert aan de Belgische beleidscultuur? De Vlaamse Gemeenschap, die vandaag haar feestdag viert, had een andere bestuurscultuur verdiend. Die was ons alleszins beloofd.