Dele Alli overladen met steun na openhartige bekentenis: "Op mijn achtste dealde ik drugs, later werd ik aan een brug gehangen"

Een achttal jaar geleden twijfelde niemand. Alli zou uitgroeien tot een van de beste voetballers van de wereld. Hij werd als speler van Tottenham tweemaal op rij verkozen tot de beste jongere in de Premier League. Maar nadien kon hij al dat goeds niet doortrekken. Zijn carrière raakte in het slop. Hij trok naar Everton, dat hem afgelopen seizoen uitleende aan Besiktas. Veel potten brak hij er niet. Een nieuwe teleurstelling in zijn carrière.

Vandaag vindt Alli het tijd om te spreken. Hij doet dat in een emotioneel interview met Gary Neville - ex-international, United-legende en huidig analist. Alli zegt dat hij deze zomer zes weken in een afkickkliniek in de Verenigde Staten doorbracht om af te raken van zijn verslaving aan slaappillen. “Ik heb het willen verborgen houden, maar ik kan niet langer zwijgen. Toen ik terugkwam uit Turkije (na zijn uitleenbeurt aan Besiktas, red.) ontdekte ik dat ik hulp nodig had. Mentaal zat het niet juist. Het was tijd om iets te doen aan mijn verslaving en geestelijke gezondheid. Hoewel ik ‘s morgens met een lach naar de training ging - ik wilde tonen dat ik wél gelukkig was - verloor ik de innerlijke strijd. Helaas is er nog steeds een groot stigma. En het ís ook eng, naar zo’n ontwenningskliniek gaan. Maar ik had nooit kunnen dromen hoeveel het mij geholpen heeft. Wat niet in mijn controle lag, is dat nu wel. Ik kan nu zaken plaatsen. Ik slaag er nu in bepaalde nare gevoelens los te laten.”

Waar Alli mee worstelt is niet los te koppelen van de traumatische ervaringen die hij als kind meemaakte. Daar spreekt de 37-voudige Engelse international nu voor het eerst over. “Zo begrijpen de mensen mijn situatie beter.”

“Op mijn zesde werd ik mishandeld door de vriend van mijn moeder, die een alcoholverslaving had. Op mijn zevende begon ik te roken. Een jaar later was ik drugs aan het dealen. Een volwassen man vertelde mij dat de politie een kind op een fiets nooit zou tegenhouden. Dus reed ik rond met een voetbal, met daaronder de drugs.” En het stopte niet. “Enkele jaren later werd ik door een man van een rivaliserende wijk aan een brug gehangen.”

Op zijn twaalfde kwam ietwat de redding, want Alli werd geadopteerd. Het moment ook waarop hij begon te voetballen bij MK Dons. “Mijn adoptieouders waren fantastisch. Hoewel ik het moeilijk had om mij open te stellen, hebben ze me veel geholpen. Ik probeerde iets terug te doen en het beste kind te zijn, al kwam ik nog steeds vaak in de problemen. Met de politie, ja. Weet je, mijn jeugd was er altijd een geweest zonder regels.”

Toen Alli faam begon te maken, zochten zijn biologische ouders via de pers plots contact. Ze betichtten Alli’s adoptieouders ervan misbruik te maken van zijn beroemdheid. “Jaren had ik mijn biologische ouders niet gehoord, maar plots wilden ze mijn contracten inkijken. Ik voelde me zo gekwetst, zo verraden, zo in de steek gelaten. Daarom heb ik het contact met mijn biologische moeder en vader helemaal en definitief verbroken.”

Onder toenmalige Tottenham-coach Mauricio Pochettino brak Alli helemaal door. “Hij gaf meer om mij als persoon dan als voetballer. Ik kon erg open zijn. Exact wat ik nodig heb.” Maar nadien ging het dus bergaf. Met José Mourinho kende hij een troebele relatie. In die mate zelfs dat Alli overwoog om te stoppen met voetballen. Zowel Alli zelf als Neuville krijgen tijdens de babbel tranen in de ogen wanneer dat onderwerp aan bod komt.

“Op een ochtend werd ik wakker. Ik ging naar de training, maar kreeg te horen dat Mourinho me niet meer zou opstellen. Ik keek in de spiegel en dacht: zullen we dan maar gewoon stoppen met voetballen? Op mijn 24ste... Gewoon ophouden met datgene wat ik het allerliefste doe. Het was een hartverscheurende gedachte.”

Alli, out met een heupblessure, hoopt nu op een goed seizoen bij Everton. Met coach Sean Dyche had hij alvast enkele goede gesprekken. “Hij kent me niet, maar toch bood hij de afgelopen weken steun. Dat doet erg deugd.”