Het onderzoek bestond enerzijds uit een survey, die peilde naar de levenskwaliteit van de bedelaars. Zo kwamen hun gezondheidstoestand, veiligheidssituatie en -gevoel, en dagelijkse activiteiten onder meer aan bod. Zo’n 360 bedelaars uit Brussel namen deel.

Anderzijds werden ook mensen uit de Brusselse straten bevraagd over hun ‘geefpraktijken’: deze groep, van 310 mensen, kreeg zes keer twee prenten van twee bedelaars te zien, met een korte uitleg erbij. De bedelaars op de prenten verschilden op vlak van geslacht, etniciteit (Roma, zwart of blank), hadden wel of geen zichtbare handicap, en waren wel of niet vergezeld van een baby. 

Aan de deelnemers werd gevraagd of ze iets zouden geven aan de bedelaars op de prenten, en zo ja, aan welke van de twee profielen. Zo konden de onderzoekers nagaan welke etnische verschillen de bereidheid om te geven beïnvloeden. 

LEES OOK. Drie op de vier bedelaars in Brussel zijn van Roemeense afkomst, onder wie vooral Roma

Steun niet verdienen

Uit het onderzoek bleek dat mensen minder geneigd waren om geld te geven aan Roma-bedelaars, in vergelijking met de andere groepen. “Enerzijds is het te wijten aan een raciaal vooroordeel”, vertelt socioloog en onderzoeker Stef Adriaenssens (KU Leuven). “Anderzijds speelt ook het gevoel bij mensen dat Roma-bedelaars de steun niet verdienen.” 

Tegenover zwarte bedelaars hanteerden de respondenten deze discriminatie niet, blijkt uit het onderzoek. Proefpersonen toonden een even grote of zelfs grotere bereidheid tot solidariteit met een zwarte bedelaar. “Dat is enigszins merkwaardig, aangezien zwarte bedelaars als groep in de realiteit van het Brusselse straatbeeld nauwelijks of niet voorkomen”, zegt Adriaenssens. “Niet-blanke respondenten hadden ongeveer dezelfde voorkeuren.”