Strooi je best roze himalayazout, (Keltisch) zeezout of gewoon tafelzout over je gerechten? Diëtist duidt de gezondheidsvoor- en nadelen
Tafelzout vervangen door roze himalayazout ziet er misschien ‘mooier’ uit op je gerecht, maar is het ook echt gezonder zoals soms wordt beweerd? Diëtist Desiré van der Kruk legt uit hoe verschillende soorten zout gemaakt worden én welke voedingswaarden ze bevatten. Welke komt als meest gezonde winnaar naar voor?
Keukenzout is het gekorrelde witte zout dat in de meeste zoutvaatjes zit, en ook gekend staat als tafelzout. Het wordt gewonnen uit ondergrondse zoutlagen en zwaar bewerkt om onzuiverheden te verwijderen, waardoor eveneens mineralen verloren gaan. Vervolgens wordt het heel fijn gemalen.
Uiteindelijk zullen producenten er ook het mineraal jodium aan toevoegen. Dit gebeurt al sinds 1924, om de medische aandoeningen struma en hypothyreoïdie te voorkomen. Die worden veroorzaakt door een tekort aan jodium. Tafelzout bevat daarnaast vaak een middel tegen klonteren, zoals calciumsilicaat.
Zeezout
Zoals de naam al doet vermoeden, winnen we zeezout door zeewater te verdampen. Het zout dat vervolgens overblijft, wordt niet of nauwelijks bewerkt, waardoor sporen van mineralen als calcium, kalium en magnesium behouden blijven. Hoewel minder bewerkte zouten kleine hoeveelheden mineralen bevatten, is die hoeveelheid niet voldoende om een substantieel gezondheidsvoordeel te bieden. Vooral de smaak is bepalend bij de keuze tussen verschillende zouten.
Keltisch zeezout kan iéts minder natrium bevatten dan tafelzout, afhankelijk van het merk.
Desiré van der Kruk
Keltisch zeezout
Keltisch zeezout wordt geoogst voor de kust van Bretagne in Frankrijk. Zoals al het zeezout bevat ook Keltisch zeezout mineralen, in dit geval voornamelijk magnesium, fosfor en calcium. Het kán iets minder natrium bevatten dan tafelzout, afhankelijk van het merk.
Roze himalayazout
Dit zout is van nature roze van kleur en wordt gewonnen in de buurt van de Himalaya in Pakistan. Net als zeezout is het minder bewerkt en vermalen, waardoor de kristallen groter zijn en nog kleine hoeveelheden mineralen bevatten, waaronder ijzer, calcium, kalium en magnesium.
Wat zijn de voor- en nadelen van zout?
Als je die soorten zout naast elkaar zet, zie je dat er niet echt een groot verschil is. Wat maakt (te veel) zout dan -ongezond? “Overmatig zoutgebruik is niet goed voor je omdat zout natrium bevat. Eigenlijk is de hoeveelheid natrium in alle zoutsoorten gelijk. De gezondheidsnadelen zijn dan ook dezelfde voor alle zoutsoorten.”
“Te veel zout kan leiden tot nierziektes. Dit komt omdat je nieren de hoeveelheid zout in je lichaam regelen. Wanneer je te veel natrium binnenkrijgt, moeten je nieren extra hard werken om dit via de urine uit je lichaam te verwijderen. En dat harde werken kan je nieren beschadigen. Indien dit harde werk niet lukt, blijft er te veel natrium in je lichaam achter. En dan houdt je lichaamsvocht vast, met als gevolg: dorst, oedeem en een hoge bloeddruk.”
De hoeveelheid mineralen is in elke soort zout miniem, ook in Keltisch zeezout en himalayazout.
“In zout zitten mineralen. Maar de hoeveelheid mineralen is, ook in Keltisch zeezout en himalayazout, zo miniscuul dat het niet echt iets doet voor je algehele gezondheid. Wel dragen ze bij aan de smaak van zout. Maar wil je meer mineralen binnenkrijgen, dan kan je beter een stuk groente of fruit eten.”
“Welk type zout je ook lekker vindt: gebruik het met mate”, adviseert van der Kruk. “Volgens gezondheidsrichtlijnen dien je je natriuminname te beperken tot minder dan 2.400 milligram per dag. Dat is ongeveer hoeveel natrium er in drie theelepels keukenzout zit,” besluit de diëtiste.
