Nederlandse transvrouw, die debuut maakt op World Matchplay, vertelt over transitie en wansmakelijke reacties: “Achter mijn rug wordt er veel gepraat”

Terwijl de World Matchplay Darts bij de mannen stilaan zijn apotheose kent, is het voor de vrouwen aftellen naar hun editie. De acht best geplaatste speelsters strijden zondag voor de felbegeerde trofee in Blackpool. Bij de deelneemsters behoort ook Noa-Lynn van Leuven - in het gewone leven een kokkin. Het wordt de eerste transvrouw die zal meedoen aan een PDC-televisietoernooi.

“Rond een leeftijd van 12 jaar voelde ik dat er iets niet klopte aan mij”, vertelt ze in een interview aan 433 darts. “Ik had niet zoveel zin meer in het leven. Ik ben dan met een psycholoog en met transvrouwen gaan spreken. ‘Misschien is het goed dat ik daarmee iets ga doen’, besefte ik. Ik voelde dat ik een keuze moest maken tussen leven of niet leven. Ik ben blij dat ik voor de eerste optie ben gegaan. Ik voel me veel gelukkiger dan voorheen.”

Maar haar transitie lokt ook heel wat negatieve reacties uit. “Ik besloot om een tijdje geleden zelf mijn verhaal te delen met de buitenwereld. Ik kreeg een heleboel positieve berichten. Maar als ik er 100 krijg en daarvan zijn er 20 negatieve, zijn het de verwensingen die blijven hangen. ‘Ik hoop dat Noa nog even doodvalt voor de Matchplay’ is zo’n bericht. Dat zijn zware, heftige dingen. Dat weegt op de mentale gezondheid. Gelukkig zijn er heel wat mensen met wie ik kan praten en die me helpen.”

Niet alleen op sociale media krijgt Van Leuven het zwaar te verduren. Ook binnen de dartswereld is de transitie van de Nederlandse een gespreksonderwerp. “Maar dat gebeurt niet rechtstreeks in mijn gezicht”, vertelt Van Leuven. “Achter mijn rug wordt er veel gepraat. Er wordt ook wel eens gezegd dat het niet eerlijk is wat ik doe - een transpersoon in het vrouwelijke circuit. Speelsters stappen zelfs naar de bond om mij in een slecht daglicht te brengen. Er zijn bepaalde regels - zo moet onder meer het testosteronniveau onder een bepaald niveau liggen - en daar voldoe ik aan. Ik heb ook het gevoel dat ze het op mij gemunt hebben dankzij mijn goede resultaten. Ze zien me als een bedreiging en proberen mijn zwakke plek te vinden.”

“Soms zijn er momenten waarop ik denk dat ik moet stoppen”, gaat ze verder. “Dat het me allemaal niet waard is. Maar ik doe het graag en ik kan competitief zijn op een hoog niveau. Dat weegt tegen elkaar op, vind ik. En net daarom zet ik door.” Van Leuven krijgt ook steun van de Nieuw-Zeelandse Victoria Monaghan, een andere transvrouw in het dartscircuit. “Ook zij heeft het soms enorm lastig. We hebben af en toe contact met elkaar en daar halen we veel uit.”