Martine Tanghe verscheen eind juni voor het laatst in het gebouw van de VRT, ter gelegenheid van het afscheid van collega Johan Tas. Wie niet wist dat ze ziek was, vond haar toen in haar normale doen. Er was ook niet zoveel reden voor onrust: na haar pensioen had de Kortrijkse zelfs een theatertournee gedaan met de tekst Morris van Bart Moeyaert, met het ensemble Oxalys. Alles leek goed.

IN MEMORIAM. Hoe ga jij je Martine Tanghe herinneren?

“Enkelen van ons wisten echter dat de kanker opnieuw in haar lichaam was”, zegt nieuwsanker Wim De Vilder. ‘Ze was hervallen van borstkanker in 2016, en heeft eerst chemotherapie en daarna immuuntherapie gevolgd, en ze is al die tijd gewoon blijven werken. Dat vind ik enorm moedig. Wie kan dat, zo blijven doorgaan? Het typeert haar: ze was een heel plichtbewuste collega. En het laat zien hoezeer dat nieuwsankerschap haar identiteit was. Dat ze op pensioen moést, viel haar om die reden extra zwaar.”

In mei kreeg ze het bericht dat ze uitbehandeld was. “Ze koos ervoor om dat heel beperkt te laten weten”, zegt De Vilder. “We zijn nog met enkelen bij haar op bezoek geweest, dat was een prettige dag. Ze had wel pijn. Ze zei toen dat ze aanvragen kreeg van theaters om in het najaar opnieuw te toeren, en dat ze niet wist of ze er dan nog zou zijn. Ik vond dat niet bevattelijk: zo snel zou het toch niet gaan? Maar kijk, ook voor mij komt het vandaag nog als een verrassing.”

“Dit is een heel bijzondere dag op de redactie”, aldus De Vilder. “Ik had gehoopt dat hij nooit zou komen, maar we zijn blij dat we hier nu samen zijn.”

Hoe hij zich zijn collega zal herinneren? “Ze was van jongsaf aan mijn grote voorbeeld, tot vandaag. Een rolmodel als journaliste, en een heel goeie vriendin, met wie ik geregeld op stap ging. Ze slaagde er altijd in de juiste toon te vinden voor een bericht, door goed in te schatten hoe iets bij de mensen zou binnenkomen. En ik mis haar strijd voor het correcte taalgebruik: ze legde de lat heel hoog, ik voel nu al dat ze er niet meer is. Ze heeft een grote stempel gedrukt op de VRT.”