De soundtrack van de Tour: van een piekende tweeling tot de geboorte van een nieuwe ster

1. All Star – Smash Mouth

‘All Star’ van Smash Mouth sierde de soundtrack van de hitfilm Shrek. Het goedhartige groene monster veroverde in 2001 de wereld, net als Jasper Philipsen in 2023. Hij kwam als een pijlsnelle groene bedreiging uit de Hamse swamp geslopen. In vier profjaren groeide hij uit tot één van de All Stars van het moderne wielrennen. Goed voor vier sprintzeges én de groene trui. Een zachtaardige jongen, maar hij deelde zijn concullega’s wel telkens een Smash Mouth uit. Of in het Kempens: ‘een toek oep a bakkes’. De Vlam van Ham rijmt leuk… De Hulk van Ham allitereert ook fantastisch.

2. Killing in the name of – Rage against the machine

De hele tracklist van Rage against the machine is bruikbaar om de verschroeiende spurtwerken van de tandem Philipsen – Van der Poel te omschrijven. ‘Bulls on parade’ en ‘Bombtrack’ bijvoorbeeld. Maar wij houden het bij Killing in the name of… de broers Roodhooft. Zij maakten killers van Jasper en Mathieu. De rage (woede) tegenover het duomachine zwol winst na winst aan. Volgens tegenstanders veroorzaakte het duo elleboogoorlogen, valpartijen en gevaar tegen de nadar. Mmm…

3. Motorcycle emptiness – Manic Street Preachers

Wat een rommeltje op de Col de la Loze en op de Joux Plane. Doldwaze carnavalisten en bilspleethooligans versperren de weg voor motoren. De motards zien Pogacars aanval op boniseconden niet komen en vormen een barrière. Wanneer doet Tourorganisator ASO iets aan de ‘Manic Street Preachers’, die roepende en manische massa op de baan? En wanneer stopt de ‘Motorcycle emptiness’, de zinloosheid van een pak motoren in de koers? Heeft men dan niets geleerd uit de Ventoux 2016, toen Chris Froome en Richie Porte tegen de camera kleefden?

4. Twin Peaks-theme – Angelo Badalamenti

Rit 1: tussen Bilbao en Bilbao domineren Yates en Yates, een tweeling. Adam versloeg Simon. Een originele versie van Twin Peaks, de jaren 90-serie over de moord op Laura Palmer. Een ‘twin’ die naar het allerhoogste ‘peakt’ in de belangrijkste koers ter wereld? Nooit gebeurd! Het ‘Twin Peaks-theme’ is een sinistere song die thrillervibes uitstraalt. En dat kregen we: een thriller. Leuk weetje: ‘yate’ is de Middelengelse versie van ‘gate’, of poort. De Yates-brothers openden de poorten van een waanzinnige gele strijd in de Tour. Zelf eindigden ze broederlijk op plaatsjes drie en vier.

5. Ogen van lood – Bart Herman

Eén van dé beelden van de Tour: het desolate gestaar van Mark Cavendish die na een valpartij moest opgeven. Cavendish mikte in zijn laatste Tour op zijn 35ste zege, het enige record dat hij van Eddy Merckx kon afpakken. Een dag nadat hem dat bijna lukte, sloeg het noodlot toe. Zijn ‘ogen van lood’ staarden in de leegte. De Franse versie van het nummer, Elle a les yeux revolver van Mark Lavoine, beschrijft die blik nog beter. Schieten met de ogen, maar op wie? Komt hij nog terug of legt hij de wapens neer?

6. Seconds – The Human League

De secondestrijd tussen Pogacar en Vingegaard was van het allerhoogste niveau dat we ooit in de Tour zagen. Sprong de ene, dan jumpte de andere. Vertraagde X, dan verstomde Y. De instinctieve wil om te winnen, afgewisseld met de tactische schrik om te verliezen. Tien ‘seconds’ na twee weken, tot Pogacar kraakte. Deze heren acteren niet in ‘The Human League’ maar in ‘The Super Human League’. Hoort Remco Evenepoel daar ook thuis?

7. Perfect – One direction

“Tijdritporno” noemde Tom Dumoulin het. Een neologisme om de perfecte chronorace van Jonas Vingegaard te omschrijven. Alsof er een lijn op de weg was getrokken om van A naar B te rijden. ‘One direction to perfection’. Alleen, die lijn was enkel aanwezig in het hoofd van de Deen. Hij kende elke centimeter, duwde monsterlijke wattages en legde met gruwelijke precisie zijn fiets plat in elke bocht. “Ik dacht dat mijn vermogensmeter kapot was”, zei hij zelf. De beste tijdrit ooit? Zou kunnen.

8. Alive and kicking – Simple minds

“I’m gone, I’m dead”. Met deze woorden capituleerde Pogacar definitief op de Col de la Loze. Na enkele dagen van herstel veerde de Sloveen weer recht en won hij zaterdag magistraal de Vogezenrit. ‘Alive and kicking’. Hij leeft en fietst als een kind in een snoepwinkel, maar showt ook branie en tactiek. Dit is geen ‘simple mind’ op een fiets, maar het grootste wielertalent in een kleine halve eeuw.

9. New born - Muse

Jordi Meeus, ‘a New born star!’ De naam van de winnaar op de Champs-Elysées moet menig buitenlands wielerjournalist hoofdbrekens bezorgen. Jordi Meeus – in het Engels als Muse uitgesproken, denken we – schoot een onverhoopte hoofdvogel af. Hij klopte mede-Pannenkoek Jasper Philipsen met een banddikte. Ongeloof in zijn ogen, de definitieve doorbraak van een carrière.