Hoe hard kijk je uit naar de beklimming van de Tourmalet?

“Niet! Iedereen die dit vraagt, is nog nooit een berg op gereden. Je moet jezelf op de wurgplank leggen, je vinger tussen de deur houden en die deur weer dichtdoen. Het is maximaal afzien. Dus neen, ik kijk er niet naar uit. Toen ik bij de parcoursvoorstelling hoorde dat we zouden finishen op de Tourmalet, was ik wel superblij. En als ik eenmaal boven op die berg ben, vind ik het natuurlijk prachtig. En dan hoop ik dat het een mooie strijd is geweest. Maar het doet daarom niet minder pijn.”

Ben je ermee bezig dat het je laatste grote Ronde is?

“Neen. Daarom wilde ik ook niet dat dit mijn laatste wedstrijd zou zijn. Ik wilde dat ik nog volle focus op de wedstrijd zou hebben met niets anders bezig zou zijn. Dat komt later wel.”

Vind je het mooi dat de Tour meer dan waarschijnlijk eindigt met een duel met je landgenote Demi Vollering?

“Ja. Mensen houden van verhalen en zien graag een strijd. Ik hoop dat we er een mooie wedstrijd van kunnen maken.”

Kun je genieten van deze Tour?

“Eerst niet zo, maar donderdag is het een beetje begonnen. Toen werd de stress wat minder en ging ik meer genieten.”

Je ploegleider Jürgen Roelandts zegt: Annemiek van Vleuten hoort thuis in de geschiedenisboeken. Vind je dat zelf ook?

(lacht) “Oh, als dat van hem komt, vind ik dat een heel mooi compliment. Maar ook daar denk ik niet aan. Ik ben zelf heel blij met mijn carrière. Waar ik trots op ben: willen winnen is één ding, maar als ik zie hoeveel mensen ik heb kunnen vermaken met mijn manier van koersen, doet dat minstens zoveel deugd. Ik denk dat ik iets meer heb laten zien dan alleen hard rijden.”

(arg)