Urbanus (74) bracht zondagmiddag in de nieuwsuitzendingen van VRT en VTM hulde aan zijn vroegere collega. “Ik had haar een maand geleden nog een mailtje gestuurd, waar ze niet op heeft gereageerd”, vertelt hij aan de telefoon. “Ik wist niet dat ze ziek was. Een jaar geleden hadden we nog even gemaild. Toen excuseerde ze zich dat haar antwoord pas een paar weken later kwam: ‘zo slordig’. Ze moet toen de diagnose (ALS, de spierziekte waardoor geleidelijk verlamming optreedt, red.) al gekregen hebben. Ocharme toch da meiske. En wat een vreselijke ziekte. Ze heeft de moed gehad om er zelf een einde aan te maken. Maar ja, als je niks meer kunt doen, als je leven zo in mekaar zakt, wat blijft er dan nog over.”

Plezant, grappig en bloedmooi

Destijds had Urbanus aan regisseur Stijn Coninx voorgesteld om Bea Van der Maat te vragen. “Ik voelde dat het zou klikken. Zij dacht dat ze het niet zou kunnen, maar met wat ondersteuning van Herbert Flack en een acteercoach ging dat heel goed. Ze was heel plezant en grappig om mee samen te werken. En een bloedmooie vrouw. Iedereen had een boontje voor haar. ”

Het interview in het VRT-journaal zondagmiddag leek Urbanus weer even terug te brengen naar de set van Koko Flanel. “Ik had weinig geslapen, ik ben gisteren naar een feestje geweest tot één uur ’s nachts en door de wind kwamen er tranen in mijn ogen. Toen wou ik een zakdoek uit mijn vestzak halen, maar dat bleek een sok. ‘Sorry Bea’, zei ik naar de hemel. Het was net als dertig jaar geleden, toen ik naast haar de onhandige Placide Smellekens speelde.”

Veel contact hebben de twee niet meer gehad. “Ze had zich teruggetrokken uit de media en ze was moeilijk bereikbaar. Ik vond haar boordevol talent en toch nederig en lief.”

 (dh)