“Het wordt een droom van een WK”, aldus de gewezen wereldkampioen bij La Gazzetta dello Sport. “Het doet me veel denken aan de Olympische Spelen van 2004 in Athene, met de overgang van de Tour essentieel voor de voorbereiding. Maar nu is het wielrennen anders. Remco Evenepoel, Tadej Pogacar, Wout Van Aert en Mathieu Van der Poel doen wat ze willen. Neem Evenepoel: hij wint in San Sebastian door aan te vallen met nog 70 kilometer te gaan.”

Maar een nieuwe regenboogtrui voor onze landgenoot, dat is nog wat anders. “In Australië kreeg hij een ander parcours voorgeschoteld, met een klim”, stelt Bettini. “Ook nu zal hij zijn rol spelen. Als ze hem acht seconden geven, lopen ze het risico hem niet meer te zien met al die bochten. Maar hij heeft geen springplank in de finale als er geen natuurlijk selectie is gebeurd. Dan zal hij Van Aert moeten beschermen. Remco moet zijn kaarten dus vroeg op tafel leggen en daarin heeft hij misschien wel een perfecte bondgenoot met Pogacar, die ook niet kan wachten. Alleen: als het regent, heeft Evenepoel niet de scherpzinnigheid van anderen.”

Twijfels bij Mathieu

Volgens Bettini is Pogacar het “losse kanon” van dit WK. “Alles of niks”, klinkt het. De grote favoriet voor de Italiaan is echter een Vlaming. “Ik zeg met klem: Van Aert. Hij krijgt een beetje kritiek omdat hij dit jaar bij een fantastisch Jumbo-Visma altijd een beetje heeft gefaald. Maar Van Aert wordt de fundamentele man voor België. Als er een sprint van komt, moeten ze hem beschermen. Meer dan Jasper Philipsen? Ja. Dit is zijn grote kans en die verdient hij. Hij kan het WK ook zwaar laten maken. Iemand als Van Aert is zeker niet bang om volle bak te rijden, integendeel. Zelfs na zeven uur en 271 kilometer kan hij met 100 renners een sprint winnen.”

Minder geloof is er in Van der Poel. “Mathieu rijdt beter dan wie dan ook, maar dit keer zie ik hem als de man in het midden”, aldus Bettini. “Of hij moet rekenen op zijn ploeg om de gaten te dichten zodat hij op z’n sprint kan mikken of bij een aanval van de grote kanonnen zal hij altijd iemand moeten achtervolgen. Als Pogacar vertrekt, volgt Evenepoel en moet Van der Poel opschuiven. En dan komt Van Aert. Hij beseft dit wel en zal er staan, dat zag ik in de Tour.”