Vijftien kilometer, zestig rondjes op de piste van Glasgow, en spurten maar. De scratch mag dan geen olympisch nummer zijn, België heeft zijn eerste succes op dit WK nu al beet. Daarvoor zorgde de 23-jarige Tuur Dens. Op de meeste nipte wijze, millimeters voor de Nederlander Eefting-Bloem, spurtte de Belg in het zog van een Brit en een Japanner , naar het brons. Tot zijn grote blijdschap. “Al had ik het gevoel dat er nog meer in zat”, sprak hij na afloop. “Omdat ik vorige week ziek was geweest en niet de ideale voorbereiding had gehad, twijfelde ik in de finale even. Gewoon omdat ik niet wist of ik zou kunnen wat ik normaal kan.” Maar dat viel prima mee, stelde Dens vast. “Want uiteindelijk bleek ik wel de benen te hebben om met de allerbesten te kunnen meedoen. Ook omdat het een finale was die mij op het lijf geschreven was. Twee rondjes keihard rijden, dat kan ik gewoon. Jammer dat ik net iets te ver zat.”

De eerste medaille is meteen een mooie opsteker voor de Belgische delegatie die ’s ochtends nog een tegenvaller had moeten incasseren toen de mannen, ook dan met Tuur Dens, in de ploegenachtervolging op een negende plek strandden en naast de kwalificatie voor de volgende ronde grepen. Maar enkele uren later zette Dens dat dus onmiddellijk recht. “En dat maakt toch iets goed”, sprak hij. “Al blijft die prestatie in de achtervolging wel pijn doen. Tien dagen geleden waren we nog in de vorm van ons leven. Maar door die ziekte was het nu overal een procentje minder. Met grote gevolgen voor het eindresultaat.” Maar gelukkig was er dus nog zijn lievelingsnummer de scratch. Voor Dens die doorheen het jaar voor Flanders-Baloise is het al zijn tweede WK-medaille op dit nummer. In 2021 had hij al eens zilver gepakt in de scratch.