"Te klef en te slijmerig voor woorden!"

Trop is soms té. Dat gold zeker voor het over-emotionele "Papa, can you hear me?", dat Barbra Streisand met de nodige pathetiek in 1983 in de bioscoopfilm “Yentl” ten gehore bracht. De dramatiek die La Streisand in het nummer legde, werd daarna graag geïmiteerd en geridiculiseerd in de populaire media, waardoor het nummer alsnog uitgroeide tot een cultfenomeen. Streisand, die morgen 75 wordt, zal voor altijd dit nummer, al dan niet als last, meedragen.

In "Yentl", een film uit 1983, speelde Streisand de rol van een joods meisje dat, om te kunnen verder studeren, zich als man diende te verkleden. Dat verliep natuurlijk niet van een leien dakje en de raad van haar overleden vader was welgekomen. En dus smachtte Yentl Mendel "Papa, can you hear me?" naar de sterrenhemel toe.

Tijdens de opnames van het nummer in de studio brak Streisand emotioneel toen ze de woorden "Papa, how I miss you. Kissing you goodnight" moest inzingen. De opnames werden prompt die dag afgebroken. Ook vertelde ze in december 1983 aan Life Magazine: "Bovendien is er een moment geweest dat ik me afvroeg of een andere locatie voor een scène niet beter zou zijn. Ik dacht: "Ik vraag het even aan mijn vader." Plots begon het te regenen. Voor mij het bewijs dat we van locatie moesten veranderen en dat mijn vader over me waakte."

De ultra-emotionele vertolking van Streisand viel ook verschillende muziekjournalisten op, die deze aanpak maar matig wisten te waarderen. "Ze doet zo haar best, zonder succes weliswaar, om van de muziek van "Yentl" een succes te maken, maar "Papa, can you hear me?" blijft zo klef dat je het nummer best zo snel mogelijk vergeet", klonk het in The Herald-Journal. Volgens Ottowa Citizen riep de aanhef "Papa, can you here me?" alleen bij fans het idee van "Yentl" op, terwijl iedereen die de begintune van "Star wars" hoort onmiddellijk weet over welke film het gaat.

Het nummer wist wel een Oscarnominatie in de wacht te slepen, maar moest uiteindelijk ook daar de duimen leggen voor het aanstekelijke "Flashdance…What a feeling" van Irene Cara.

Van "Glee" over "The Simpsons" tot "Will and Grace"

Ook al zat er geen commerciële hit in, toch werd "Papa, can you hear me?" een klassieker, omdat het regelmatig in bioscoopfilms en tv-series werd opgepikt, ofwel als (pathetisch) eerbetoon aan een overledene, ofwel om met het nummer de draak te steken.

Zo dook het lied onder meer op in een aflevering van de populaire tienerserie "Glee", als titel van een van de afleveringen van "Keeping up with the Kardashians", als intermezzo tijdens de uitreiking van de Emmy Awards in 2015 en in de film "Austin Powers in Goldmember".

Ook in "The Simpsons" en "Will and Grace" kreeg "Papa, can you hear me?" de nodige aandacht:

Maar de echte overgave, die komt nog altijd recht uit het hart van Barbra Streisand zelf. Ook al haalde het nummer nauwelijks de Top 30 in de Amerikaanse hitparade en ging het in Vlaanderen geruisloos aan de Ultratop voorbij:

Meest gelezen