Grote triomf op George Square in Glasgow, net niet op de Citadel van Namen. Terwijl zijn broer Mathieu de regenboogtrui veroverde, koerste David Van der Poel (31) in de Ronde van Namen naar een tweede plek. Gelukkig kon hij hét ultieme gloriemoment van Mathieu wel nog live meemaken. “Ik ben die milieuactivisten erg dankbaar”, lacht David van der Poel. “Doordat zij de wedstrijd zoveel vertraging lieten oplopen, kon ik de finale nog meepikken. De laatste 25 km heb ik nog kunnen zien. Eerst op mijn telefoon bij de dopingcontrole en daarna op een klein scherm. Net op tijd dus voor de beslissende fase.”

Pijnlijke val

De broers Van der Poel hadden eerder deze week en na de koers in Glasgow contact met mekaar. “Ik had Mathieu enkele dagen eerder al gevraagd of dat parcours nu echt zoveel bochten bevatte. Hij stuurde terug dat het echt wel extreem was. Verder hebben we niet zoveel over koers gebabbeld. Zelf vind ik dat een beetje koersvervalsing eerlijk gezegd. Renners die een probleem hadden, konden nooit meer terug in koers komen. Zo kwamen wel de sterkste jongens automatisch naar boven. Ik merkte wel aan zijn doen en laten in de media dat zijn focus goed zat. Na de koers heb ik hem kort gehoord en hij was uiteraard heel blij. Alleen ging het vooral over zijn val. Hij zei dat hij zich daarbij toch wel best zeer had gedaan. (lacht) Zijn carrière is voor 99 procent geslaagd. Hij kan voortaan zonder druk de doelen gaan najagen waar hij nu nog zin in heeft. Tijdens de Tour vertelde hij de hele tijd dat hij hele hoge wattages moest halen om mee te kunnen zijn. Die verkoudheid deed daar geen goed aan, maar ik had al wel het gevoel dat hij vanaf dat moment vooral met dat WK bezig was.”

David deed in de slotrit van de Ronde van Namen zelf ook een gooi naar succes met een ultieme aanval op de Citadel. “Ik heb alles of niets gespeeld, maar er was er eentje sterker. (Gerben Kuypers won de rit voor David van der Poel red.). Jammer natuurlijk, maar met het team konden we terugkijken op een goede Ronde van Namen. Aaron Dockx won twee ritten en het eindklassement.” Meevieren zat er voor hem zondagavond niet bij. “Ik ben de enige die thuis achter bleef. Ik heb een frietje gegeten en het daarbij gelaten. (lacht) Als Mathieu terug is, zal er wel een etentje volgen zeker, maar daarbij houden we het meestal. We zijn niet zo van de feestjes.” Voortaan mag David mee op training met de wereldkampioen. “Dat zal speciaal zijn. Die trui is hij al gewoon van de cross, maar dit is toch nog wat anders.”