Bondscoach Vanthourenhout ziet WK-tijdrit die op lijf van Evenepoel is geschreven: “Venijn zit in de staart”

Sven Vanthourenhout haalde gisteren de brommer nog eens van stal. Traditie inmiddels, op kampioenschappen en dat is in Glasgow niet anders. Of liever: Stirling, want van daaruit ligt de WK-tijdritlus (47,8 kilometer in totaal) getrokken. “Remco en Wout trainden vandaag nog niet specifiek op het parcours. Dat gebeurt morgen pas, wanneer de wegen twee uur lang worden afgesloten voor het drukke verkeer en exclusief vrijgehouden voor de renners. Dat zal een grondigere verkenning makkelijk maken”, aldus de bondscoach.

Vanthourenhout kreeg in mei al wel een indruk van het traject. “Vlak tot licht glooiend, niet te technisch, vaak rechtdoor, puur op vermogen”, omschrijft hij het. “Waarbij het venijn in de staart zit. De laatste anderhalve kilometer wordt belangrijk.” Finishen doet de chronorace namelijk na behoorlijk wat bochtenwerk bij het binnenrijden van het historisch stadje veertig kilometer ten noordoosten van Glasgow boven aan Stirling Castle, op een pittige kasseiklim van 800 meter en gemiddeld 5,5%.

“Daar kan nog een verschil worden gemaakt, op de grote versnelling. De andere knikjes onderweg - vier in totaal - zijn niet zo lastig, maar je moet je er altijd wel kunnen ‘overtrekken’. Mocht het regenen, wordt het een beetje verraderlijk op de stroken waar zeer recent nog verse asfalt is gegoten. En de wind kan in het tweede deel mogelijk nog een lastige rol spelen. Toch zullen de meeste renners kiezen voor een voorblad van 60. Aero(dynamica) wordt op dit traject bijzonder belangrijk.”

Hoe snel er vrijdag precies zal worden gereden? Vanthourenhout moet er even over nadenken. “Afhankelijk van of het gaat regenen of niet... denk ik toch: 52, 53 km/u. In het eerste deel zal het vrij dicht bij elkaar aanleunen. Iedereen heeft zijn ‘pacing plan’, weet wat hij kan. Het is niet zo dat daar 30, 40 watt verschil op zit. Maar vanaf het keerpunt zal de conditie van de dag de doorslag geven. Wie dat tweede deel het sterkst aanvat en op het einde nog het meest overhoudt, zal dicht bij de wereldtitel zitten.”

Wie aerodynamica zegt, denkt natuurlijk spontaan aan... Remco Evenepoel. “Absoluut. Dit moet Remco enorm liggen. Ook de lange afstand speelt in zijn voordeel. Samen met Wout van Aert, Stefan Küng en Filippo Ganna hoort hij bij de absolute favorieten.” Tadej Pogacar? “Ik weet niet wat ik er moet van denken. Zondag was hij écht wel ‘total loss’ na het weg-WK. Dus ben ik geneigd om te zeggen: neen. Maar we hebben hem al straffe dingen zien doen. Schrijf hem dus zeker niet af.” En wat met titelverdediger Tobias Foss? “Zeg nooit nooit, maar het zou me verbazen. Ik denk niet dat hij dit jaar, op dit parcours, opnieuw kan verrassen.”