Geen derde gouden medaille, maar toch was Lotte Kopecky tevreden na het omnium. “Vooraf wilde ik voor het podium gaan en dat is gelukt”, zei de beste Belgische wielrenster na haar laatste baandiscipline. “Alleen jammer van die tempo race (daarin gaf Kopecky niet thuis en werd ze negentiende, red.). Ik weet nog altijd niet wat er gebeurde. Het zat gewoon niet mee. Ik zat niet in de wedstrijd en liep constant achter de feiten aan. Iedere keer als ik dacht: nu moet ik gaan, ging er net voordien iemand anders. Echt klote. Ik heb het zelf verknoeid. Nu, dat is ook de temporace: die laat zich zo moeilijk voorspellen. Een loterij.”

Toch had Kopecky best vrede met het resultaat. “Ook omdat het in de andere onderdelen wel goed ging en ik nog heel goed heb teruggevochten”, knikte ze. “Dat is het positieve.”

Het enige jammere: net dit is een olympisch nummer. “Klopt. Maar met mijn derde plek doe ik ook daar lang geen slechte zaak. Richting kwalificatie voor de Spelen is dit zelfs heel positief. Ook niet onbelangrijk. Sowieso is dit een super geslaagd WK, ook met dit brons. Drie medailles, waarvan twee gouden: als ik hier niet mee content zou zijn, kan ik beter stoppen met koersen.”

En nu, op naar de wegrace, zondag? “Absoluut. Ook al weet ik dat ik ook daar favoriete zal zijn. Maar dat was ik ook toen ik aan dit piste-WK begon. Ik blijf er vooral heel rustig bij. Sowieso hou ik een heel goed gevoel over aan de voorbije dagen. En het allerbelangrijkste: mijn benen zijn nog altijd goed. Ook dat voelde ik in het omnium. Ik had geen enkel probleem met de snelle opeenvolging van de onderdelen. Nu een paar dagen recupereren, niet te veel meer doen, en dan moet ik klaar zijn voor de wegrit zondag.”