Opnieuw een gemiste kans op goud voor de Hammenaar. Na zilver in de tijdrit, werd Tim Celen opnieuw tweede in de wegrit. Deze keer was de Amerikaan Dennis Connors het zwarte beest. Connors werd nochtans gelost op de laatste helling van de dag, maar wist toch weer aan te sluiten en het af te ronden in de sprint.

“En dat is inderdaad erg zuur”, klinkt Celen teleurgesteld. “We waren met vier weg en Connors zat op een gaatje op de laatste helling. Ik communiceerde nog met mijn medevluchters om rond te draaien, maar er kwam geen gehoor. Even later sloot Connors weer aan en nam hij over. Op zich geen probleem, want ik kan vertrouwen op mijn spurt.”

Ontgoocheling overheerst

In die spurt liep het niet zoals Celen in gedachten had. “Ik nam als derde de laatste bocht voor de sprint en kon de Duitser Jäger vlot passeren. Daarna kwam ik op gelijke hoogte met Connors, maar in het laatste stukje bergaf kon hij nog versnellen terwijl ik plafonneerde. Zo jammer. Dit was mijn hoofddoel en het draait opnieuw uit op zilver. Over enkele dagen zal ik wel realiseren dat ik het na mijn knieoperatie van vorig jaar heel goed heb gedaan, maar nu overheerst ontgoocheling.”

“Voor mij zit het seizoen er nu op”, sluit Celen af. “Ik ga nu voldoende rust inbouwen en me in de winter voorbereiden op alle schitterende doelen volgend jaar. Ik heb dit WK opnieuw bewezen dat ik tot de top behoor, dus hopelijk kan ik volgend jaar opnieuw een titel pakken.”