De rampspoed op Hawaï, waar al minstens tachtig mensen om het leven kwamen, kwam uit het niets, zo vertelt de 30-jarige Amerikaanse in The Washington Post. Geen sirenes of noodberichten, en dan waren daar opeens de vlammen in de verte. Meer dan enkele waardevolle voorwerpen uit haar appartement halen en in haar auto springen lukte niet voor Cochran. Ze reed richting het water, en zo ver weg van haar stadje Lahaina dat volledig door de vlammen in puin gelegd zou worden.

LEES OOK. “Grootste natuurramp in de geschiedenis van Hawaï”: dodental blijft stijgen, toeristenstad bijna volledig verwoest 

Helaas was zij niet de enige met dat idee. Toen ze in de file stond en het huis naast haar in brand schoot, besloot Cochran te voet verder te gaan. Onderweg kwam ze twee buren tegen, waaronder een 86-jarige man die erg moeilijk te been was. Allemaal kropen ze over de omheining aan de waterkant en gingen ze het water in.

Bibberen van de kou

Meer dan vijf uur lang zaten ze vervolgens in het water, zich vasthoudend aan de rotsen. Bevend van de kou, de wanhoop nabij door de vlammen en rook die steeds dichter kwamen. “Ik weet niet of het de koude, de rook of de vrijkomende dampen waren”, zegt ze. “Maar ik heb me nog nooit zo dicht bij de dood gevoeld.”

Het ergste vond ze de auto’s langs de kustlijn die ontploften, en nog meer rook, dampen en hitte hun richting uit stuurden. “We hielden elkaar vast, al bibberend, en deden wat we konden om wakker te blijven. We spraken over onze families en beloofden elkaar dat we het zouden overleven.”

LEES OOK. Antwerpenaar Dino (44) en Céline (24) op Hawaï: “Er zijn nog duizend mensen vermist... Ik kan het me niet voorstellen” 

Uiteindelijk overleefde zij en haar buur het. De 86-jarige man haalde het niet. De overlevenden werden door de hulpdiensten gered en bekomen nu in opvangcentra. Het lichaam van Cochran staat vol blauwe plekken en schaafwonden, haar voeten en gezicht zijn verbrand. “Maar ik voel me gezegd dat ik nog leef.”