110 deelnemers kwamen zich dit jaar weer meten op de gymkana. Amper 48 uur na het openzetten van de inschrijvingen was het maximumaantal deelnemers naar verluidt al bereikt. Nog wat voorbeelden van proeven die ze met hun tractor tot een goed einde moesten brengen: een rubberen ring met de lift van de tractor over een flessenhals schuiven, een balletjes door een doolhof manoeuvreren, voetballen van een statief opnemen en balletjes uit het water vissen en in een koker laten vallen.

En een onvervalste zatlappenkoers. Daarbij wordt een speciaal karretje in de liftlat van de tractor gespannen. Naargelang de lift omhoog of omlaag staat, rijdt het karretje naar links of naar rechts. Het is de bedoeling om het karretje zo recht mogelijk achteruit te rijden en alle kegels te laten staan.

Stress en fun

Voor sommige deelnemers is het pure fun, anderen nemen het serieuzer en nog anderen sterven van de stress. “Ik moet mij concentreren, ik wil niet afgaan voor al dat volk. Ik ben al zenuwachtig genoeg, ik kan nu even niet praten”, zegt iemand terwijl hij nog in sneltempo een sigaret oprookt en zijn kans op eeuwige roem zo vergooit.

“Ik moet ook meteen starten met de eerste proef, maar ik heb geen stress. Ik doe al sinds mijn zestiende mee, wat de minimumleeftijd is. Het is een echte traditie en ik heb sindsdien nog geen editie overgeslagen. Niet dat ik voor de overwinning ga. Mijn beste prestatie is een 34ste plaats. Het doolhof vind ik het moeilijkste. Na de wedstrijd ga ik wat vrienden opzoeken en een pintje drinken. Nee, vandaag gaat er niet meer gewerkt worden”, lacht Tom Volckaerts (31) uit Schriek.

Ook op zijn dooie gemakje lijkt Raf Claes (28), een deelnemer uit Heist-Goor die de overwinning van de editie 2022 op zijn palmares heeft staan. “Ik doe ook al van mijn zestiende mee. Het is een hoogdag. Normaal werken landbouwers vooral alleen op het veld, maar nu staat het hier vol met mensen die naar ons kijken. Het is een goede manier om het landbouwleven in de kijker te zetten”, zegt de twintiger, die werkt bij een boomkweker en als loonwerker ook veel met de tractor rijdt.

Uiterste best

Zijn parelend voorhoofd verraadt dat hij zonet weer zijn uiterste best gedaan heeft om hoog te eindigen. “Je moet vooral heel geconcentreerd blijven. Iemand die handig is met machines aan- en afkoppelen aan de tractor, maakt hier het meeste kans om te winnen. Of het weer zo goed ging als vorig jaar? Het ging redelijk goed, maar ik denk iets minder. Ik verwacht niet dat het genoeg zal zijn voor de overwinning. We zullen zien. Als je wint, dan is dat trouwens een grote eer. We nemen dat hier vrij serieus. De winnaar wordt er een jaar lang overal over aangesproken, zo heb ik gemerkt”, lacht hij.

Het publiek geniet ondertussen met volle teugen van de ronkende tractoren. “Onze kinderen zijn grote fans. We zien ze hier in ons landelijke dorp veel rijden. Zelf vinden we het ook wel fijn om die giga-machines nu eens kleine balletjes te zien vissen of blokjes te zien grijpen. De kinderen hebben trouwens pas een traptractor gekregen. Ik denk dat het niet de laatste keer is dat we hier naartoe zijn gekomen”, lachen Jonas en Camilia uit Schriek.

De organisatie is toe aan de 33ste editie. “Daarmee zijn we één van de oudste gymkana’s. Wij maken er een zaak van om de factor geluk zo veel mogelijk uit te schakelen. Onze proeven zijn vooral op kunde gericht en niet op toeval. Je kan nog wel eens pech hebben, maar je kan nooit winnen door een gelukje. Dat zorgt ervoor dat hier normaal altijd de beste tractorchauffeur wint”, zegt Jelle Claes van de Landelijke Gilde.

Na de puntentelling bleek het voorgevoel van Raf Claes juist: het was dit jaar nét niet genoeg. Hij strandde dus op de tweede plaats. Zijn opvolger is Raf Goris uit Schriek, die een jaar lang van zijn overwinning kan genieten.