Droom je van volgelingen die je overladen met geld en seksuele gunsten? Helaas heb je dan niets aan ‘How to Become a Cult Leader’

Wat een leventje moet dat zijn, een bestaan als sekteleider. De verloren schapen die u om zich heen verzamelt, overladen u met hun laatste aardse kostbaarheden, gratis arbeid en seksuele gunsten. Psychedelische drugs, als u tenminste uw kaarten juist speelt, strekken tot aanbeveling.

Het enige wat u hoeft te doen is een businessmodel opstellen, een doctrine bedenken (die u gewoon bricoleert uit wijsheden in films, newageflutboekjes en Facebookmemes) en af en toe uw kop eens laten zien om uw brave discipelen te overladen met een karrenvrachtje verse esoterische zwans. De diepmenselijke begeerte naar conformiteit doet de rest.

Twijfelaars? Dan verzint u snel een nakende apocalyps om ze schrik aan te jagen. Of u dreigt ermee dat ze niet mee mogen wanneer de vliegende schotel met aliens iedereen komt halen op de grote dag, zo werkt dat al twee millennia in de rooms-katholieke kerk.

Als laatste redmiddel doet u als de leider van de Japanse Aum Shinrikyo-terreursekte: u laat er geregeld eens eentje omleggen. Wat kan het u schelen? Zelfs uw badwater wordt automatisch gewijd vocht waaraan uw adepten zich zullen laven!

De vertelstem van Peter Dinklage, Tyrion Lannister uit Game of Thrones, doet het in How to Become a Cult Leader makkelijk lijken. Dat komt vooral doordat die serie het allemaal ook veel te simplistisch voorstelt. Met een aanstekelijk sarcasme zet hij het verheven stappenplan uiteen dat – met voorbeelden als de Manson Family, de Peoples Temple, de Buddhafield-cultus, de Heaven’s Gate-sekte en de Verenigingskerk van Sun Myung Moon – uiteindelijk moet leiden tot het draaiboek voor de ultieme sekte, waarvoor de kijker nu alle plannen in handen heeft om ze zelf uit de aardbodem te stampen. Maar uiteindelijk haalt het, onder die uitstekende verpakking, hoogstens het niveau van een les zedenleer over sektes in de middelbare school.

Kijk naar The Family. Of naar Bad Vegan. Naar Keep Sweet: Pray and Obey en Bikram: Yogi, Guru, Predator. Naar The Keepers en – vooral – Wild Wild Country. Daarmee heeft Netflix al een paar krachtige, bijna definitieve documentairereeksen over sektarische genootschappen naar het scherm gebracht. Stuk voor stuk leggen ze complexere, individuelere foortruken bloot, met ruimte voor de diepere psychologische en sociologische mechanismes waarop die groeperingen draaien.

Per definitie vormen docu’s het voornaamste concurrentiële voordeel dat Netflix heeft ten opzichte van de andere streamingdiensten, die ook weleens met solide docuwerk komen aanzetten, maar dat in de regel uit het filmmakerscircuit plukken. Waarom dat keurmerkje dan met iets als deze reeks komt, na het al uit datzelfde vermolmde hout gesneden How to Become a Tyrant, mag een verheven mysterie heten.

How to Become a Cult Leader is te zien op ­Netflix.