Je bent dit jaar zo dominant en hebt een mondiale sport naar je hand gezet. Heb je eigenlijk nog weleens een schop onder je kont nodig?

Max Verstappen: “Nee, dat denk ik niet. We zitten als team ook in een heel goed en fijn ritme dit seizoen. Zo’n snelle auto maakt het alleen maar makkelijker om mezelf elk weekend te motiveren. Dat is eigenlijk altijd zo geweest. In het karten won ik ook veel, maar zat het altijd heel dicht bij elkaar. Dan kon ik in aanloop naar een race echt niet denken: we gaan er dit weekend wel weer eentje oprapen. Een klein foutje was dan al cruciaal. In die tijd had ik overigens soms wél een schop onder mijn kont nodig, hoor. Dan was ik bijvoorbeeld tijdens een training nog niet helemaal wakker. Maar door de jaren heen heb ik wel geleerd hoe ik het beter kan aanpakken.”

De derde wereldtitel op rij lijkt een formaliteit. Toch ben je vaak genoeg kritisch over de huidige gang van zaken in de Formule 1.

“Ja, omdat ik me druk maak om de sport die ik altijd heel leuk vond. En nog steeds leuk vind, maar wel tot op bepaalde hoogte. Het is ook niet zo dat ik helemaal tegen veranderingen ben, zoals soms wordt beweerd. Maar het moeten wel aanpassingen zijn die de Formule 1 ten goede komen. Waarom moet je bepaalde dingen veranderen als het goed loopt? Een traditionele kwalificatiesessie vind ik in die vorm prima opgezet. Het moet niet alleen maar om geld draaien.”

Maar Formule 1 is ook een business en je spint er zelf financieel ook garen bij.

“Ja, maar uiteindelijk draait het daar niet om. Mensen denken misschien: hij verdient veel geld, waar zeurt die gast over? Maar het gaat om het welzijn, hoe je dingen beleeft en niet hoeveel je verdient. Ik vind soms dat ik te veel dingen moet doen, en laten. Dan denk ik weleens: is dit het nog wel waard?”

En dan heb je het over de uitpuilende kalender en het reizen?

“Dat is het grootste probleem niet. Het gaat mij er meer om wat ik er allemaal bij moet doen. Een donderdag voor een raceweekend is soms al heel lang, al hangt dat er een beetje vanaf waar we zijn. Buiten de Grand Prixs om is er ook simulatorwerk. Maar ik ben bijvoorbeeld meer dan een maand per jaar kwijt aan marketing. Op een gegeven moment heb je daar geen zin meer in.”

Hoe zorg je ervoor dat je nog wel een privéleven hebt?

“Mijn vriendin (Kelly, dochter van drievoudig wereldkampioen Nelson Piquet, red.) begrijpt de wereld waarin ik leef. Dat scheelt. En als ik thuis ben, probeer ik het zo goed mogelijk te combineren. Door samen leuke dingen te doen, of met familie en vrienden. Een avondje of weekendje weg, dat soort dingen.”

Jouw contract loopt tot en met 2028 en je hebt al gezegd dat je daarna misschien stopt. Maar wat nu als de nieuwe Red Bull-motor in 2026 niet zo goed is als verwacht en het team terugvalt. Is er dan een kans dat je er eerder de brui aan geeft?

“Dan moet het wel heel slecht en dramatisch lopen, denk ik. Ik verwacht ook niet dat een team zover kan terugzakken, met al die goede mensen die bij ons rondlopen. Het kan in deze sport altijd zo zijn dat je er als team even niet goed bij zit. Dan gaat het erom wat de vooruitzichten zijn en wat het perspectief is. Maar inderdaad, ik zie mezelf niet drie jaar in het middenveld rondtoeren. Dan blijf ik liever thuis of ga ik iets anders doen. Maar nogmaals: dat zie ik niet gebeuren.”

Over perspectief gesproken: heb je in mindere jaren ooit gedacht dat het beter was om te vertrekken bij Red Bull?

“Dat niet. Maar ik heb wel gedacht: gaat het hier nog wel lukken? Maar uiteindelijk kwamen we altijd weer bij elkaar. Door de jaren heen is er ook best veel gebeurd binnen het team. Kijk alleen al naar de switch van motorleverancier, van Renault naar Honda, en de manier waarop nu wordt gewerkt aan een eigen motor. Er was altijd wel weer iets om naar uit te kijken. Dat gaf dan de doorslag om mijn contract te verlengen.”

Red Bull en jij, dat past. Zou jij eigenlijk wel kunnen werken in een meer ’corporate’ omgeving zoals bij Mercedes?

“Dat is inderdaad een heel andere omgeving. Het is altijd belangrijk om jezelf te blijven en te blijven zeggen waar het op staat. Dan maakt het voor mij niet uit waar dat is. Als een team mij heel graag wil in zo’n situatie, dan gaan ze ook voor je en kan je bepaalde dingen denk ik ook wel lichtelijk aanpassen. Dan kom je als het ware naar elkaar toe. Momenteel is zoiets uiteraard helemaal niet aan de orde. Vroeger had ik nooit kunnen bedenken dat ik dit succes zou behalen. Ik droomde ervan om de Formule 1 te bereiken en misschien ooit voor een topteam te kunnen rijden. Dit is waar ik altijd voor heb gewerkt. Dat mensen nu beginnen te roepen dat het saai is, dat zij dan maar zo. Ik ken de andere kant van de medaille ook. Ik vind het in ieder geval totaal niet saai.”

Wat fascineert: eigenlijk op elk circuit is jouw eerste rondje direct goed en snel, waar dan ook. Hoe heb je dat zo ontwikkeld?

“Van kleins af aan heb ik met mijn vader altijd geoefend dat je meteen, op gevoel, hard gaat. Dat je niet veel tijd nodig hebt om de boel te perfectioneren of om bijvoorbeeld twintig meter te vroeg te remmen. Dat kan gewoon niet. Zo’n eerste rondje tijdens een training rijd ik echt nog niet zó op de limiet dat ik dicht tegen een crash aan zit. Maar het is het gevoel dat ik heb ontwikkeld. En ervaring door de jaren heen in de Formule 1 helpt natuurlijk ook. Dat ik bepaalde circuits goed heb leren kennen. Maar aan de andere kant, de eerste keer dat we in Jeddah raceten was mijn openingsronde ook gelijk snel. Dan bereid ik me in de simulator zo goed mogelijk voor en denk ik er veel over na.”

Je lijkt ook altijd volledig overtuigd van je eigen kunnen. Dat was ook zo in de jaren dat Lewis Hamilton dominant was.

“Zo moet je als coureur altijd denken, vind ik. Anders ga je nooit succesvol zijn. Ook al ben je niet de beste coureur, dan moet je dat altijd nog wel uitstralen en van jezelf vinden. Ik zou bijvoorbeeld nooit toegeven dat ik niet de beste in de paddock ben.”

Je hebt nooit getwijfeld aan jezelf?

“Ik heb mezelf nooit de vraag gesteld: ben ik wel zo goed als ik zelf denk? Soms komt het er niet helemaal uit, zijn er wat ongelukkige momenten en ga je misschien wat meer forceren. Dat was aan het begin van 2018 zo. Ik weet nog goed dat ik toen na de Grand Prix van Monaco even de resetknop indrukte. Daarna dacht ik: maling aan alles en gewoon opnieuw beginnen. Sinds de race erna, in Canada, is het ook goed gegaan. Van die stomme vragen toentertijd over mijn rijstijl en vorm werd ik helemaal gek. Dan krijg je dus een stom antwoord terug.”