Het gezin van Danny Clissen in Herentals schipperde de voorbije weken van de ene emotie in de andere. De golden retriever Milo, die al twaalf jaar deel uitmaakt van de familie, ging op 18 juli in paniek op de loop voor een traag overvliegende luchtballon. Ondanks intensieve zoekacties, flyercampagnes en oproepen op sociale media bleef de viervoeter vier weken lang onvindbaar. Tot een gouden tip van een wielertoerist tot een compleet onverwachte hereniging leidde: Milo werd aangetroffen in een veld op goed een kilometer van zijn warme thuis.

Maar nog geen week later eindigt het avontuur van Milo toch nog op de slechtst denkbare manier. “Naarmate hij langer vermist bleef, begon de moed ons in de schoenen te zinken. Dat we hem weer thuis hadden, zorgde voor euforie. En nu beleven we met zijn dood weer het andere uiterste”, zegt Danny Clissen.

LEES OOK. Golden retriever Milo (12) na vier weken teruggevonden: “Hij weegt tien kilo minder, maar we zijn blij dat terug bij ons is”

Nieren

De golden retriever had vermoedelijk tijdens zijn vier weken durende vermissing nauwelijks iets gegeten, terwijl er gelukkig door de natte julimaand wel voldoende water was. Het dier was tijdens zijn avontuur liefst 10 kilo vermagerd. “Hij was helemaal op. Thuis wilde hij ook niet eten. Af en toe zag je hem zijn speeltje grijpen, maar hij bleek fysiek niet in staat om te spelen. Hij was te hard verzwakt. Daarom hebben we hem uit voorzorg donderdag naar de dierenkliniek Orion (in Noorderwijk-Herentals, red.) overgebracht. Daar kreeg hij een baxter en later ook sondevoeding. Dat leek allemaal goed aan te slaan, daar putten we toen weer veel hoop uit.”

Maar zondag sloeg die positieve tendens toch weer om en ging het met zijn gezondheid de verkeerde kant uit. Nader onderzoek leerde dat zijn nieren het hadden opgegeven. “Het dierenhospitaal belt iedere ochtend rond 10u en ’s avonds rond 18u om een stand van zaken te geven. Toen ik gisteren (maandag, red.) rond 8.30u telefoon kreeg, wist ik al dat dit geen goed teken was. Hij was die ochtend rond 6u gestorven. We waren er dus jammer genoeg ook zelf niet bij toen hij insliep. Bovendien was mijn dochter met een vriendinnetje zaterdag voor enkele dagen naar zee vertrokken. Ik heb haar opzettelijk niets over het overlijden laten weten, maar het pas verteld toen ze maandagavond weer thuis kwam. Dat was een heel moeilijk moment.”

Uitstrooien

De trouwe viervoeter van het gezin Clissen is vandaag dinsdag naar het crematorium overgebracht. “We hebben nog niet helemaal beslist wat we met de assen gaan doen, al gaan we die vermoedelijk thuis in onze tuin uitstrooien. We willen wel een paar herinneringen van hem naar huis brengen, zoals een afdruk van zijn poot. Het onverwachte afscheid is na de voorgaande weken echt een flinke schok. Heel veel mensen hebben de voorbije weken met ons en Milo mee geleefd, daar zijn we wel heel dankbaar voor. Het lijkt wel of Milo zich tijdens zijn verdwijning sterk gehouden heeft om toch nog thuis te kunnen komen en afscheid te nemen.”