Een optimist zal zeggen dat Stefanie Brems (37) lichtjes aan de beterhand is. “Er zijn dagen dat we optimist mogen zijn, en er zijn andere dagen”, vertelt papa Stefaan. “Maar de vooruitgang die er toch ook echt is, maakt me heel gelukkig”.

Een goede maand geleden is Stefanie uit coma ontwaakt. “Ze communiceerde dan door met haar verbrande en ingebonden handen op een toetsenbord te drukken. Als het niet lukte, werd ze boos. Nu, dat boos worden maakte me net blij. Het betekent dat ze het leven niet zou opgeven. Nu weer een maand verder kan ze al – beetje bij beetje – praten. Haar eerste zin? Hoelang moet ik hier nog in het ziekenhuis blijven? Ze is echt een vechter, ik ben trots op haar. Maar ze zal nog heel lang in het ziekenhuis moeten toeven, zeker tot na nieuwjaar”, zegt een geëmotioneerde vader. Lopen kan ze nog niet, maar ze fietst op een hometrainer in het ziekenhuis.

In de nacht van 18 juni stak Andrew V. (34) het huis in brand waar op dat moment zijn ex en haar kindjes Kyara (4) en Kyano (8) lagen te slapen. De vrouw kon ontkomen maar liep weer binnen om haar kinderen te redden. Daarbij raakte ze zwaar verbrand en werd ze in coma afgevoerd. “Haar longen zijn voor 66 procent verbrand. Haar nieren werken nog voor 33 procent. Alles binnenin is kapot door de gloeiend hete rook.” Ook haar armen en borst zijn zwaar gehavend. “Ze heeft onlangs nog een nieuwe operatie moeten ondergaan. Ze kreeg nieuwe huid die van haar benen op haar armen werd getransplanteerd. De vorige getransplanteerde huid was afgestoten.”

Na de brandstichting sloeg Andrew V. op de vlucht, maar hij kon gevat worden en zit sindsdien in de cel. Tegen beter weten in houdt hij vol dat hij niet wist dat de kinderen thuis waren. “Waar zouden ze anders zijn ’s nachts, enkele uren voor ze naar school moeten?”, vroeg Stefaan zich al eerder af.

“We hebben het haar verteld, dat haar kindjes er niet meer zijn”, vertelt de papa ons nu. “Een dikke maand geleden was dat, toen ze nog maar pas uit de coma ontwaakt was en nog amper kon reageren. Ze schokte, ze huilde zonder dat je tranen kon zien. We zijn er toen niet verder op ingegaan. Later vertelde ze me dat ze zich elk moment van de feiten heel helder kan herinneren. Ze probeerde de trap op te lopen maar alles was vol vuur en rook. Ze is terug buiten moeten gaan en is daar luid op haar kinderen beginnen roepen. Dan is ze ingestort en heeft ze het bewustzijn verloren. Tijdens haar eerste half ontwaakte momenten, zo vertelde ze, had ze al een vermoeden dat haar kinderen het niet gehaald hadden. Ik heb haar verteld dat er heel veel volk op de begrafenis was. Dat raakte haar enorm.”

“Ze praat er niet veel over, over de kindjes. Het doet te veel pijn. We mijden het onderwerp niet echt, maar we beginnen er ook niet over. We weten hoe zwaar het is. Het verdriet zit heel diep en zal nog heel vaak bovenkomen. Ook over haar ex is er nog geen woord gewisseld. Ze begint er niet over, dus wij ook niet.”

Stefaan en zijn familie proberen de zorg voor zijn dochter in zo goed mogelijke banen te leiden. “Onlangs vroeg ze aan de arts of haar vriendinnen op bezoek mochten komen. Sindsdien zijn die al een paar keer geweest. Die bezoeken putten haar enorm uit, maar ze heeft er deugd van. Het zijn allemaal kleine tekenen dat haar toestand toch de goede richting uit gaat.”

“Stefanie wil wel weg uit het ziekenhuis, zei ze al, maar ze durft niet meer alleen gaan wonen”, zegt Stefaan. “We spraken er al over dat ik – of iemand anders – bij haar zal komen inwonen, om haar te helpen in het dagelijkse leven. Want ook dat zal nooit meer zijn wat het geweest is.”

Van nul herbeginnen

De jonge vrouw moet helemaal van nul herbeginnen. “Haar huis of wat ervan overblijft, zal binnenkort afgebroken worden. We hadden nog wat kleren uit de woning gehaald en gewassen, maar die brandgeur is er niet uit te krijgen. We moeten ze wegsmijten.”

Niet alleen fysiek en emotioneel maar ook financieel is het een harde dobber. “Haar huis is vernield. Haar inboedel was niet verzekerd. De ziekenhuiskosten swingen de pan uit en lang niet alles is gedekt door de ziekenkas.” De familie wil via een nieuwe oproep op Facebook een nieuwe inzameling houden. “Omdat we niet anders kunnen. We moeten heel haar leven heropbouwen, in een aangepaste woonst. We krijgen gelukkig al wat hulp van vrienden en van onbekende mensen die me helpen een benefiet op poten te zetten. We moeten iets doen om Stefanie de beste zorgen te geven.”

Wie wil helpen, kan een gift doen op rekeningnummer BE17 3636 4154 64 21