Perschef Phil Lowe ontmijnde alle mogelijke vragen over de geruchten rond Ineos van de afgelopen tijd door te stellen dat de uittredende Vuelta-winnaar alleen zou praten over de volgende drie weken in Spanje.

Wat zijn je verwachtingen?

“Niet anders dan anders. Ik hoop op ritwinst. Er is de tijdrit van Valladolid. Ik wil nieuwe dingen over mezelf leren en over de ploeg die we hier hebben. Natuurlijk is het grote doel Madrid, maar als ik drie à vier ritten win en ik ben pas twaalfde of tiende in de eindstand, dan zal ik dat ook als een zeer goede Vuelta onthouden.”

Zei een Remco Evenepoel die diep in zich altijd en overal wil winnen…

“Kijk maar eens naar wat er mij in de Giro is overkomen. Elke seconde in elke rit kan je tegen de grond gaan. Een slechte dag kan je zomaar overkomen. Je kunt snel en gemakkelijk ziek worden. Vorig jaar zei ik vooraf dat ik mikte op een plaats bij de beste tien van Madrid en uiteindelijk won ik. Ik focus op de top drie.”

Je wil nieuwe dingen leren voor jezelf leren. Wat bedoel je daarmee?

“Ik wil in defense mode leren koersen. Als je deze Vuelta vergelijkt met die van vorig jaar, zie je gewoon dat het net het tegenovergestelde is. De ritten waarvan ik verwacht dat ze beslissend zullen zijn, liggen in de derde week. Daarnaast heb je teams die bulken van de namen (denkt ongetwijfeld aan Jumbo-Visma en Ineos-Grenadiers, red.) en die gemakkelijk al de workload op de schouders kunnen nemen. Als groep kunnen we defensief beginnen.”

“Daarnaast zitten in dit peloton de beste klassementsrenners van dit jaar. Ik ben blij dat ze er zijn, zodat ik mijn niveau kan vergelijken met dat van hen. En als ploeg kunnen we ook op basis van vriendschap leren om te vechten tot de laatste snik. Om samen door de muur te gaan.”

Andere voorbereiding

De Vuelta die je vorig jaar won, was zwaar, maar dit keer stikt het van de klimstroken met dubbele cijfers. Ik denk dan aan het ‘Beest van Asturië’, de Angliru.

“Die ken ik ondertussen. Ik reed die col op, bijna op koerssnelheid. Ik weet wat er op mij afkomt. En ik heb nog veel andere ritten verkend. Dat is het grote verschil met vorig jaar, toen ik geen enkele recon deed. Ik vond dat eerder een nadeel.”

“De Angliru is best een hele steile, maar dat is niet de enige. De dag erna is er Cruz de Linares. Ook een steil beest, dat we zelfs twee keer op moeten. Dan heb ik het nog niet over de Tourmalet, waar het de laatste twee à drie kilometer ook lekker steil omhoog gaat. En het zijn niet alleen lastige, maar ook lange beklimmingen.”

Het is helemaal anders dan vorig jaar, want nu trainde je eerst voor je wereldtitel tijdrijden. Gaat dat maandag geen impact hebben op je klimmersbenen, richting Arinsal in Andorra?

“Heb ik ook verkend. Misschien beïnvloedt dat ergens wel, want Glasgow was een vlakke tijdrit en we zochten ook naar het ideale gewicht voor het WK. Daarna heb ik wel nog wat gewicht moeten verliezen, maar dat is goed gelukt. Het was gelukkig een lange tijdrit van ongeveer een uur. Cols als de Angliru en de Tourmalet zijn qua duurtijd dezelfde inspanning. Dus da’s meegenomen.”

Andere tactische aanpak

Vorig jaar stak je al na de zesde dag in het rood. Zestien exemplaren zouden volgen. Ga je voor dezelfde strategie?

“Liefst niet, hé. De eerste negen dagen toch niet. Gebeurt dat wel, dan probeer ik de leiderstrui op de gemakkelijkste manier weg te geven aan een renner die natuurlijk niet de gevaarlijkste van het pak mag zijn. Voor het hele plaatje zou het niet interessant zijn om de eerste week al leider te zijn. Maar dat zullen ploegleiders Klaas Lodewyck, Iljo Keisse en Geert Van Bondt wel bepalen. Als het dan ook nog de beste jongere is, des te beter. Al ben ik niet zeker dat de beste jongere evenveel verplichtingen heeft als de leider van een grote ronde. Het is te vroeg om over deze dingen te filosoferen.”

Wat mogen we van jou verwachten in de ploegentijdrit van zaterdag? Plankgas vijftien kilometer lang je ploeg mennend? Wat is je rol?

(grappend) “Juist omgekeerd: vijftien kilometer achterin zitten en de krachten sparen. Serieus nu: het is een compleet andere ploegentijdrit in vergelijking met vorig jaar. Het is redelijk technisch. Met Bagioli, Cattaneo, Pedersen en deze jongen zullen we vier grote motoren hebben.”

Van de Grote Vijf van dit jaar ontbreken alleen Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel. Jonas Vingegaard, Primoz Roglic en jij zijn er wel. Wie is voor jij tot nog toe de beste?

“Als je uitsluitend over zeges spreekt, dan kom je bij Pogacar uit. Zestien zeges al, hé. De renner die bij mij het meeste indruk maakte, was Mathieu van der Poel. Winst in Milaan-Sanremo, Parijs-Roubaix, wereldkampioen, tweede in de Ronde van Vlaanderen en de E3 Saxo Classic... Hij zette fenomenale prestaties neer. Hij was de strafste. Qua regelmaat kom je dan weer bij Primoz Roglic uit.”

Andere tegenstand

Met de Giro heb je een haat-liefdeverhouding. Waarom koers je graag in Spanje?

“Ik heb gewoon een goede klik met Spanje. Ik train hier veel, hé. De wegen, de klimmen: alles bevalt me. Ik hou van deze brutale manier van koersen. Het traject nodig ook altijd daartoe uit.”

Je reed al vaak tegen Primoz Roglic, maar nog maar weinig tegen Jonas Vingegaard, de dubbele Tourwinnaar. Kijk je ernaar uit?

“Natuurlijk. Hij weet hoe hij de Tour kan winnen. Dus zal hij wellicht ook wel weten hoe hij de Vuelta moet aanpakken. Ik probeer met mijn ogen van hem te stelen. Lees: zoveel mogelijk te kopiëren wat hij hier doet en volgend jaar in de rittenkoersen van één week. En ik drop dat dan in mijn rugzak voor de Tour van volgend jaar.”

Met een op een vierde eindzege beluste Roglic en de Tourwinnaar die voor het eerst twee grote ronden rijdt, is dit toch wel een heel zware generale repetitie voor de Tour van volgende zomer.

“Natuurlijk is dit een zeer hoog niveau. Roglic won al elke ronde waarin hij dit seizoen startte. Jonas is Jonas… Zelf werd ik wereldkampioen tijdrijden. Vlasov is klaar. Almeida is altijd klaar. Ayuso is net dezelfde als João. ‘G’ (Geraint Thomas, red.) zal zeker ready zijn. Het is een goede zaak voor de Vuelta, voor het wielrennen, voor iedereen dat er zoveel toppers naar Barcelona zijn afgezakt. Al die grote namen: het is een grote uitdaging, maar ik ben blij dat ik erbij ben. Door de hitte en het zware parcours zal er wel een natuurlijke selectie zijn. Al heb ik al gezien dat het maandag in Andorra een pak kouder zal zijn. Deze hitte krijgen we geen drie weken op ons dak.”