Grote opluchting in Genk: Limburgers knokken zich in blessuretijd voorbij Turkse Demirspor, Muñoz de held met kopbalgoal

Geen Cuesta, geen Heynen, geen Trésor en geen Paintsil bij Racing Genk. Dan ben je aardig gehavend. Daarbovenop vond de twaalfde man niet al te vlotjes de weg naar de Cegeka Arena: nog geen 9.500 toeschouwers op een capaciteit van 23.000. De uitschakelingen tegen Servette en Olympiakos hebben blijkbaar hun sporen nagelaten. Zonde, na zo’n knap seizoen.

Nu ja, Turkse ploegen raken per definitie niet snel onder de indruk van een heksenketeltje meer of minder. Maken ze in eigen land al genoeg mee. Het bezoekersvak zat trouwens wél propvol en dat niet alleen met Demirspor-fans. We herkenden truitjes van Fenerbahçe, Galatasaray, Besiktas, Trabzonspor. Een hele Süper Lig-bingokaart vol dus. Die alliantie zorgde nogal voor kabaal.

Patrick Kluivert, trainer van Demirspor, vond het allemaal best. De voormalige topspits maakte eerder in de middag rustig een wandelingetje in het centrum van Hasselt en ging vrolijk op de foto met al die dat wou. No stress bij de Nederlander. Ten onrechte trouwens, want wat gaf zijn ploeg ruimte weg en wat oogde zijn defensie bij vlagen paniekerig.

Kluiverts collega Wouter Vrancken moest zonder zijn vier basiskrachten sleutelen aan zijn elftal. Sadick kwam erin, evenals Luca Oyen, die voor het eerst dit seizoen mocht starten. Het jonge talent begon gretig en aardig, maar verdween gaandeweg uit de partij. Een beetje naar het beeld van zijn ploeg.

Genk kreeg namelijk kansen in de beginfase. Zo kon Yira Sor twee keer uithalen, kreeg El Khannouss een degelijke schietkans en mocht ook Hrosovsky aanleggen. Telkens ontbrak de overtuiging in de afwerking. En dan hebben we het nog niet over de talloze keren dat de laatste pass ontbrak bij uitbraken van Muñoz, Kayembe of Fadera.

Demirspor bleek geen wonderploeg. Niet dat het voor rust niks deed. Uit het niets dook Ndiaye alleen op voor Vandevoordt. De Senegalees schoot echter recht op de jonge Genk-keeper. Een meevallertje.

Neen, Genk is zonder de Trésor en Paintsil van vorig seizoen niet de machine die het vorig jaar zo lang was. Heeft ook met die duels tegen Servette en Olympiakos te maken natuurlijk. Uitschakelingen die Racing misschien niet verdiende, maar toch ook aan zichzelf te wijten had. Dat kruipt in de kopjes. Tegenslagen komt deze ploeg momenteel moeilijk te boven.

Zo leek het ook te gaan. Meteen na rust was er een moment van onachtzaamheid bij Mark McKenzie. De Amerikaan reageerde te laks, waarna het snel ging bij Demirspor. Akbaba kreeg alle ruimte om af te werken en wist met een schuiver met links Vandevoordt te vloeren: 0-1.

Vrancken reageerde door Oyen en later Sor er af te halen voor Bonsu Baah en Tolu. Laatstgenoemde werd zondag tegen Charleroi nog fel bekritiseerd vanwege zijn lakse houding, maar revancheerde zich. Na een uitstekende voorzet van Galarza knalde de Nigeriaanse spits Genk overhoeks op 1-1.

En alsof ze simpelweg een knop hadden omgedraaid, lukten de combinaties plots wél weer bij de Limburgers en ging het publiek er wél achterstaan. Genk drukte de Turken achterover en ging hard op zoek naar een tweede goal. Die werd in minuut 93 gevonden. McKenzie verlengde een hoekschop tot bij Muñoz, die aan de tweede paal raak kopte. Even daarna hield Vandevoordt met een uitstekende redding Akbaba nog van zijn tweede goal.