Na bijna tachtig jaar doorbrak de 98-jarige voormalige verzetsstrijder Edmond Réveil voor het eerst de stilte om over de moorden te praten. Hij duidde een plek aan in de beboste heuvels nabij de Franse gemeente Meymac (in het departement Corrèze), waar een team van Franse en Duitse archeologen aan de slag gingen. Hoewel er nog geen menselijke resten werden aangetroffen, leverden de acht dagen durende opgravingen wel degelijk bewijzen op van de massa-executie.

Er werden onder meer tal van kogels, patronen en oude munten gevonden op de site. Die zullen nu eerst grondig worden onderzocht alvorens de opgravingen worden hervat. “De lichamen liggen er ook zeker ergens”, aldus Xavier Kompa, hoofd van het Franse bureau voor veteranenzaken. “We gaan nu niet stoppen.”

Het verhaal van Meymac toont nog maar eens de gruwelen van de oorlog. Enkele dagen na D-Day (juni 1944) werden 46 gevangengenomen Duitse soldaten en één Franse vrouwelijke collaborateur doodgeschoten. In de dagen ervoor hadden ze nog hun eigen graf moeten graven. “Ze wisten wat er ging gebeuren”, herinnert Réveil zich in een interview met BBC. Als achttienjarig lid van de verzetsgroep Francs Tireurs et Partisans (FTP) had hij deelgenomen aan een anti-Duitse opstand in Tulle, de hoofdstad van Corrèze. “Ze haalden hun portemonnee tevoorschijn en keken naar foto’s van hun familie. Er werd niet geschreeuwd, niet gehuild. Het waren soldaten”, aldus Réveil. “En dan werden ze vanop een afstand van vier à vijf meter meermaals in de borst geschoten.”