Zoektocht naar monster van Loch Ness eindigt (voorlopig) zonder echte bewijzen
De grootste zoektocht ooit naar het monster van Loch Ness, in Schotland, is geëindigd met verschillende meldingen van mogelijke waarnemingen, maar een echt sluitend bewijs is er vooralsnog niet. De onderzoekers staan nu voor de taak in alle geregistreerde data feiten van fictie te scheiden.
Loch Ness, in het noorden van Schotland, is in oppervlakte het op een na grootste meer in Schotland. Het is 36 kilometer lang en op zijn diepste punt 226 meter diep. Het meer ligt in heuvelachtig gebied. Er loopt voortdurend veen en turf in het meer, waardoor het water erg troebel is.
Al sinds jaar en dag leeft de legende dat er in het meer van Loch Ness een prehistorisch zeemonster leeft. De eerste vermelding dateert al van in de zesde eeuw na Christus, in de biografie van een Ierse monnik. De "moderne" legende begon in 1933, toen de manager van een hotel gewag maakte van een walvisachtig dier in het meer.
Sindsdien zijn er al meer dan 1.000 waarnemingen geweest. Hoe het schepsel er volgens die meldingen uitziet, dat loopt nogal uiteen. De afbeeldingen die het bestaan ervan zouden moeten aantonen, zijn vooral vaag en onduidelijk. De meest beroemde foto bleek achteraf zelfs getrukeerd.
Hoe dan ook, "Nessie" is in de loop der jaren een soort cultureel (en commercieel) erfgoed geworden in Schotland en daarbuiten. In de loop der jaren zijn tientallen expedities opgezet om Nessie, of sporen ervan, te kunnen terugvinden, zowel door burgers als door de wetenschap. Maar tot op heden is nog nooit enig wetenschappelijk bewijs gevonden voor het bestaan van het schepsel. Er zijn wel allerlei theorieën geopperd die de waarnemingen zouden kunnen verklaren.
De missie van afgelopen weekend was de grootste in 50 jaar. Het ging om een samenwerking tussen het Loch Ness Centre, gevestigd in het hotel waar de waarneming in 1933 gebeurde, en de onderzoeksgroep Loch Ness Exploration. Er werd geavanceerde apparatuur gebruikt, zoals drones met thermische scanners, infrarood onderwatercamera's en een speciale onderwatermicrofoon. Tientallen vrijwilligers uit verschillende delen van de wereld namen plaats aan de 17 waarnemingsposten langs het meer, terwijl honderden anderen via webcams de bewegingen langs Loch Ness volgden.
"Bizarre geluiden"
Projectleider Alan McKenna heeft naar eigen zeggen een aantal videobeelden en tips binnengekregen die de livestream volgden. Zelf trok hij verschillende keren het meer op, onder meer met een onderwatermicrofoon. Tijdens een test met het geluidssysteem vrijdag werden "bizarre geluiden" gehoord, maar de onderzoekers konden geen opnames maken. "We werden allemaal een beetje opgewonden, renden naar de apparatuur om er zeker van te zijn dat de recorder aan stond, maar het toestel was niet aangesloten", gaf McKenna een beetje schaapachtig toe. Een test op diezelfde plaats gisteren leverde dan weer niets op.
Ik geloof dat er iets groots in de diepten van Loch Ness huist. Ik weet niet of het een monster is. Ik weet niet wat het is, maar er is daar iets beneden.
Paul Nixon, manager van het Loch Ness Centre, zegt dat de zoektocht meer was dan een publiciteitsstunt. "De missie toont aan dat de fascinatie voor Nessie nog altijd even groot is", klinkt het. "Ik geloof dat er iets groots in de diepten van Loch Ness huist. Ik weet niet of het een monster is. Ik weet niet wat het is, maar er is daar iets beneden."
Het team zal nu alle geregistreerde gegevens uitpluizen om feiten van fictie te onderscheiden, maar dat zal veel tijd vragen. En tot die tijd blijft de legende van het monster van Loch Ness gewoon voortleven.