“Klaas makker, gij moet dat zeggen hé”: Remco Evenepoel stond even serieus te vloeken na de achtste etappe in de Vuelta en dat was toch opvallend, want onze landgenoot reed een sterke etappe en moest enkel de duimen leggen voor Primoz Roglic in de sprint om de dagzege. Toch stond zijn gezicht eventjes op onweer.

“Ik wist niet dat we voor de overwinning sprintten”, verklaarde Remco Evenepoel zijn grote ontgoocheling vlak na da aankomst. “Ik dacht dat de vlucht nog voor ons reed. De laatste kilometer kreeg ik niet veel meer door via mijn oortje en kon ik door het publiek ook niet veel meer horen, dus wist ik niet dat we de vluchters al gegrepen hadden.” Daarom dat onze landgenoot zich in het wiel van Roglic zette, om geen onnodig risico te nemen.

“Ik denk dat ik wel had gewonnen”, aldus Evenepoel. “Zo laat ik hier wel de ritzege liggen, want ik sprintte niet voluit omdat ik het niet wist. Ik zette zelfs niet vol aan. Als ik had geweten dat we voor de ritzege reden, zou ik voluit gegaan hebben. Maar het is nu zo. Of ik boos ben op Klaas (ploegleider Klaas Lodewyck, red.)? Ja, ik zal hem naar huis sturen”, lacht Evenepoel. “Nee, ik zal het waarschijnlijk ook gewoon niet gehoord hebben met al het volk op de klim. Het is gewoon stom, want dit had een mooie tweede ritzege kunnen zijn.”

Dubbele gevoelens

“Ja, dit geeft sowieso vertrouwen”, zo gaat hij verder. “En ik wist ook niet welk tempo ik aan het rijden was want ik moest de hele dag zonder wattagemeter rijden. Het was dus op het gevoel, maar blijkbaar was het rap genoeg om Primoz (Roglic, red.) en Jonas (Vingegaard, red.) blok te zetten. Ik heb het spel ook een beetje gespeeld met Sepp Kuss door hem wat te laten zwemmen en er rustig naartoe te rijden. Het frustreert me wel dat ik een ritwinst laat liggen, want een tweede zege op een paar dagen tijd had mooi geweest, en het scheelt ook wat bonificatieseconden. Een dag met dubbele gevoelens dus.”

“De jongens zijn goed, iedereen is in orde. Pedersen en Serry hebben een hele dag bidons gehaald aan de auto, Vervaeke en Cattaneo zetten meteen een heel hard tempo op de slotklim”, zo strooit Evenepoel met lof naar zijn ploeggenoten. “De mannen van Jumbo-Visma deden het niet indrukwekkend lang vond ik - al hadden zij heel de etappe gecontroleerd dus ook respect voor hen. De ploeg is goed, dus naar de volgende dagen toe is dat wel goed.”

Pijnvrij

“Ik denk dat de slotklim van morgen gelijkaardig is aan die van vandaag, misschien iets minder steil soms”, zo blikt Evenepoel al eens vooruit naar de rit van morgen. “Het belangrijkste is dat ik in orde ben, dat de pijn in de rug en het hoofd weg is. Hierop verder bouwen en hopelijk morgen nog een betere dag. En hopelijk wel winnen dan. Wanneer de ontgoocheling wegtrekt? Mij kennende, niet rap”, zo grijnst Evenepoel.