Een last minute doelpunt van Club Brugge-speler Shion Homma zorgde vorig seizoen voor een dramatische ontknoping van de titelstrijd. Karel Geraerts wordt ’s nachts soms nog wakker, dromend van die fatale goal. Die kostte Union het kampioenschap, maar Geraerts niet zijn ontslag. “Dan kreeg je hetzelfde scenario”, zei Geraerts in Extra Time. Dus ook met een landstitel zou hij dus ontslagen zijn?

“Union wou heel graag mijn lopend contract openbreken maar we kwamen er niet uit”, deed hij voor het eerst het relaas. “Dat ging over het financiële en de duur van dat contract. Voor alle duidelijkheid, ik vroeg geen Midden-Oostenloon. Had ik hun voorstel getekend, dan had ik binnen een maand op mijn stoel geschuifeld omdat ik me daar niet comfortabel bij voelde. Ik wilde graag blijven. Ik heb toen aangegeven dat ik nog een contract had en gewoon wilde verder doen aan dat contract. Mijn engagement zou hetzelfde zijn. Dat was onbespreekbaar voor Union, dus beslisten ze mij op straat te zetten. Dan ben je even boos op Union. Even ontgoocheld op Union. Wederzijds zal dat ook zo zijn. De eerste dagen begrijp je dat niet. De intentie was echt om te blijven bij Union.”

Vandaag is de bittere pil doorgeslikt. “Ik heb in mijn bureau veel gesprekken gehad met spelers die wilden vertrekken maar niet konden vertrekken. Ik weet dat ze een bepaalde visie hebben en zich strak aan houden. Dat maakt deel uit van hun succes. Kijk, ik zit al zo lang in het voetbal dat ik weet dat dit er jammer genoeg bij hoort. Als ik de mensen van Union nu tegenkom – Chris O’Loughlin, Philippe Bormans, Alex Muzio - zullen we een pint drinken en heel normaal doen tegen elkaar.”

Beloften geweigerd

“Het grote nadeel van mijn ontslag was de timing”, aldus de coach. “Negen op tien clubs hadden hun huiswerk klaar en hadden coaches aangesteld. Dus nu is het heel rustig afwachten wat er de komende weken gebeurt. Op een gegeven moment zal ik wel weer aan de slag kunnen.” Geraerts ontkende niet dat Club Brugge in het tussenseizoen een optie was én ook de nationale beloftenploeg kwam aankloppen, nadat Jacky Mathijssen op straat werd gezet. “Maar de beloften wilde ik niet doen.”