Feit en fictie mengen is zelden een goed idee. ‘Interview met de geschiedenis’ is daar opnieuw een voorbeeld van

Een oud-hoofdredacteur van één der boekskes vergeleek royalty-verslaggeving ooit met sprookjes schrijven: als journalist heb je er doorgaans geen idee van wat er zich achter de schermen van de koningshuizen afspeelt, maar met een beetje fantasie maak je er altijd wel ontroerende of sappige verhalen van. Lezers smullen ervan, en of het dan allemaal klopt is bijzaak.

Ik moest aan de vergelijking denken bij een van de vele interviews die Arnout Hauben gaf in aanloop naar Interview met de geschiedenis: het Belgische koningshuis. Het programma is feitelijk, maar ze flirten toch ook met de grens tussen feit en fictie, gaf hij aan. Want ja, interviews doen met overleden koningen vergt nogal wat verbeeldingskracht. Ook al zijn er flink wat historische bronnen, geen kat of royaltyverslaggever die weet wat onze koningen ooit precies gezegd of gedaan hebben.

Bokkensprongen

Enter Bruno Vanden Broecke, die in de eerste aflevering koning Leopold I van België mag spelen. Die koning blijkt wat te dichten in zijn statige bureau, verwijt de ‘Corsicaanse parvenu’ Napoleon verantwoordelijk te zijn voor de dood van zijn vader, maakt zich boos als er een speelgoedpaard verplaatst wordt en kijkt vooruit naar zijn koningsschap - het ‘interview’ dat Hauben van hem afnam, werd een week voor zijn troonsbestijging afgenomen. Alleen: wat is daar nu van aan? Wat is echt en wat is dichtung van de makers?

Feit en fictie mengen is zelden een goed idee, en Interview met de geschiedenis is daar opnieuw een voorbeeld van. Het is niet alleen moeilijk om te vergeten dat je Vanden Broecke ziet in plaats van de koning, de interviews voegen vooral weinig toe. Het resultaat is nu vooral een programma dat vreemde bokkensprongen maakt, waardoor je op de duur niet meer weet naar wat je aan het kijken bent. Een geschiedenisprogramma, of een half mislukt fictieprogramma?

Simpele reporter

Jammer, want los van de koninklijke interviews blijft Hauben de bevlogen verteller die je kent van zijn vele andere programma’s. Met zichtbaar enthousiasme vertelt hij over de totstandkoming van België en het koppelen van vrijgezel Leopold en de Britse kroonprinses Charlotte. Als hij een oude werkkamer van Leopold betreedt, zie je zijn ogen fonkelen.

En als hij in Claremont House, het Britse liefdesnest van Leopold en Charlotte dat nu een exclusieve school is, spreekt met een ex-juf over de doodgeboren baby van Leopold en Charlotte, die enkele uren na de geboorte ook overlijdt, hang je aan hun lippen. Het is de Hauben die we duizend keer liever zien dan de ‘simpele reporter’ die nu opeens ook moet acteren tijdens de interviews met de overleden koningen. Want, laten we wel wezen, een groot acteur is aan hem niet verloren gegaan.

Interview met de geschiedenis: het Belgische koningshuis, elke maandag op VRT 1 en op VRT Max.