Dagboek van Bruno Beeckman in Oekraïne. “De tranen lopen over het gezicht van iedere cinemabezoeker, in hun ogen zit razernij”

’s Nachts word ik om tien over drie gewekt door een gigantische knal. Ik word voor de zoveelste keer uit mijn slaap gerukt, en check onmiddellijk op de berichtendienst Telegram waarom er geen luchtalarm aan vooraf is gegaan. Gelukkig kan ik snel in lachen uitbarsten: het is een goeie ouwe donderslag. Zoiets bestaat ook nog. Na de regen krijgen we volgens het weerbericht gelukkig weer een aangenaam herfstzonnetje.