“Het was een goeie vlucht met Geraint Thomas als grootste klassementsman. Maar hij stond al op een minuut of veertien, dus dat was niks gevaarlijks. Daardoor werd het een rustig dagje voor ons”, analyseerde Evenepoel de elfde etappe van de Vuelta, gewonnen door de Spanjaard Jesus Herrada.

“In de laatste kilometers zat alles vast. Dat ik toch nog aanging? Ik doe het liever zelf dan dat ik verrast word langs achter. Maar veel stelde het niet voor, het was niet eens vol sprinten. Het was zeker niet zo dat ik even wat wilde laten zien aan de concurrentie, dat was de filosofie er niet achter. Eerder zo snel mogelijk de finish halen, dat de etappe voorbij was”, lachte Evenepoel.

De nummer drie in het algemene klassement bleek wel ook te hebben afgezien. “Het eerste uur waarin gekoerst werd voor de vlucht was toch wel pijnlijk. Het parcours was licht oplopend met een constant accordeoneffect in het peloton. Dat was niet heel aangenaam. Ik kwam er wel helemaal door naar het einde toe. Dat ziet er goed uit. Als we morgen nog een rustig dagje hebben, hoop ik klaar te zijn voor vrijdag en zaterdag.”

Rode trui Kuss: “Vroeger gaf leiderstrui me ook al heel veel vertrouwen”

Zo blijft Kuss voorlopig de rode trui dragen - leider in een ronde zijn was voor hem al geleden van de Tour of Utah in 2018, die hij toen ook won. “Dat was ook een moment waarop ik goed in vorm zat, maar niet verwachtte aan de leiding te komen”, herinnerde de 28-jarige Amerikaan zich. “Toen het lukte, gaf die trui me zoveel vertrouwen dat ik wist dat ik het kon doen. Ze gaf me de benen om te blijven aanvallen. Natuurlijk is dit wel op een iets grotere schaal, want dit is een wedstrijd met de beste renners ter wereld. Maar ik heb heel veel vertrouwen in mezelf. Twijfels over hoe ik me voel of hoe het met mijn vorm zit, heb ik nu absoluut niet.”