• Vanden Houte: “Dat er minder wordt gewerkt, is een Europese trend. Dat komt door een aantal structurele factoren. Er komen meer vrouwen op de arbeidsmarkt, die gemiddeld gezien wat minder werken. Er is ook meer werkgelegenheid gecreëerd in de sectoren waar de gemiddelde werktijd lager ligt. Dat zorgt ervoor dat het aantal gewerkte uren per werknemer is gezakt.”
• “In de industrie zijn de werkuren ook flink gezakt. Dat zou te maken kunnen hebben met het hamsteren van arbeid. Bij meer technisch georiënteerde beroepen heeft men gekwalificeerde werkkrachten nodig. Als het wat slechter gaat, zijn bedrijven nu minder geneigd om onmiddellijk af te slanken. Ze weten dat als het daarna weer beter gaat, ze die mensen met dat soort profiel niet meer vinden. Die mensen worden aan boord gehouden, maar werken gemiddeld minder.”

Groeipotentieel zakt

• “Mensen willen na de pandemie misschien gewoon minder werken en een betere balans hebben tussen werk en familie. Als dat een blijvend fenomeen is, dan zakt het groeipotentieel van je economie. Het zou ook voor de inflatie een gevolg kunnen hebben. Als men minder werkt en per maand wordt betaald, dan stijgen de loonkosten voor de bedrijven sneller”, aldus Vanden Houte.
• “Nu er een afzwakking is van de conjunctuur, onder andere door de hogere rente, zal je zien dat bedrijven wat zullen afslanken en dat ze aan het bestaande personeel zullen vragen om meer uren te presteren. Misschien gaat de werkloosheid dan lichtjes stijgen, maar tegelijkertijd stijgt het aantal gewerkte uren ook weer. Zo krijg je een gedeeltelijke omkering van die trend.”