Waarom de gasten wit moesten dragen, de ‘plasbeweging’ en excuses: dit was de meest absurde Kamercommissie ooit

Doorgaans houden de leden van de commissie Justitie zich bezig met serieuze zaken. De overbevolking van de gevangenissen bijvoorbeeld. Hoe het nieuwe strafwetboek concreet ingevuld moet worden. Of artikel zoveel wel in de correcte bewoordingen is opgesteld. En zelfs of de komma niet beter een puntkomma zou zijn. Het was dan ook een bijzondere primeur dat ze het dit keer over iets totaal anders moesten hebben. Over ‘pipigate’, ofte de drie vrienden van minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open VLD), die op zijn verjaardagsfeestje plasten tegen de combi voor de deur, daar gezet om de minister en zijn familie te beschermen tegen de dreiging van de drugsmaffia. En vooral, of de minister wist wat zijn maten hadden uitgestoken.

LEES OOK. Hoe Van Quickenborne al twintig jaar zijn vel weet te redden in de Wetstraat

Er werd dan ook op menige stoel wat ongemakkelijk geschuifeld. Een paar Kamerleden die niet zetelen in de commissie Justitie glipten nog snel binnen om de primeur gade te slaan. Van Quickenborne beloofde volstrekte transparantie over al wat zich daar voor zijn woning had afgespeeld op 14 augustus. Het maakte duidelijk niet uit of het nu strafrechtelijk vervolgbaar was, of gewoon een uiting van twijfelachtige smaak.

De vraag waarom alle aanwezigen zich in witte tenues hadden gehesen, bijvoorbeeld. “Veel van die genodigden waren metalheads, met wie ik een paar dagen eerder op het Kortrijkse Metalfest Alcatraz zat. Toen was het helemaal in het zwart. Daarom moest iedereen op het feestje in het wit.” Al moest de minister wel toegeven “dat het uiteraard onnozel is om die foto achteraf op de site van een krant te zien opduiken”.

Van Quickenborne moest wel stevig door het stof. Hij veroordeelde het wildplassen tegen de combi nadrukkelijk, meer dan eens. “Mijn gasten die tegen de politiewagen hebben geplast, zijn zich misschien niet helemaal bewust geweest van de impact van hun daad. Maar het was een grote, dikke middenvinger tegen de politie en tegen mijn gezin.” Hij bood alle politieagenten zijn excuses aan, die van de Kortrijkse politiezone Vlas in het bijzonder.

Daarna trok hij in de tegenaanval door tot in detail te bespreken wat op de intussen beruchte eigen bewakingsbeelden te zien is. Dat de plasbeweging volgens zijn laatste gast een “luchtgitaarsolo” is bijvoorbeeld. “Ik geef het niet graag toe, ik ben daarin gespecialiseerd. Ik ben een metalhead, hé.” Het werkte op de lachspieren.

Alles haalde Van Quickenborne uit de kast om te weerleggen dat hij op de hoogte zou zijn geweest. En dat het open- en dichttrekken van de deur van de combi hoop en al vier seconden duurde. “Dit is eigenlijk het omgekeerde van de rechtsstaat, je onschuld bewijzen. Toch doe ik het, om weerwerk te bieden aan de insinuaties.”

Vereeuwigd

Elk Kamerlid dat daarna het woord nam, stond even stil bij het absurde van de situatie. Dat de commissie vervroegd samenkwam om het over een wildplasincident te hebben. Ze hebben het natuurlijk aan zichzelf te danken, zij hebben de minister naar de Kamer gehaald. En er zit natuurlijk ook een venijnige hoek aan. Het hele exposé van Van Quickenborne is vereeuwigd in de verslagen van de Kamer. Als achteraf nog zou blijken dat hij gelogen heeft voor het parlement, dan zit Van Quickenborne dik in de problemen. Dan moet hij echt gaan.

De minister leek er niet mee in te zitten. “Ik weet dat dit een weinig verkwikkend schouwspel is. Maar als het parlement mij roept, dan komt de minister.”