Onze reporter sluit aan bij hulpkonvooi richting het Atlasgebergte: “Naschokken ontmoedigen de vrijwilligers niet, integendeel”

Bij het binnenrijden van het centrum van Marrakech zijn de gevolgen van de aardbeving meteen zichtbaar. Op een straathoek leidt de politie het verkeer om via een grote hoop steenpuin. De internationale pers is massaal aanwezig om verslag uit te brengen van de ramp, maar al bij al valt de schade in het centrum van de stad mee. Het mag een wonder heten dat in een dichtbevolkte stad als deze niet meer dodelijke slachtoffers gevallen zijn.

LIVE. Zware aardbeving in Marokko

Volgens omstaanders zijn vooral oudere gebouwen ingestort. Op veel plekken wordt puin geruimd en schade aan gevels en daken hersteld. De veerkracht van de Marokkanen is even bemoedigend als ontroerend. Ondanks de grote dodentol en de afkondiging van drie dagen nationale rouw komt het leven in de stad pijlsnel weer op gang. Westerse toeristen flaneren door de straten en handelaars prijzen hun koopwaren aan. In het centrum van de stad ontmoeten we een Spaans gezin dat in Marrakech verbleef op het moment van de aardbeving. “We komen uit Barcelona en zijn hier op vakantie”, vertelt de zoon in gebroken Engels. “In het holst van de nacht begon alles te schudden. De aarde beefde zo hard dat de tegels van de muren kwamen. We zijn met alle andere gasten naar buiten gevlucht en wachtten af tot de aarde stopte met beven.”

Gelukkig voor het gezin konden ze rekenen op steun via het Spaanse consulaat in Marrakech. “Omdat ons hotel niet meer veilig was, hebben ze ons elders onderdak geboden. We brengen onze laatste twee dagen dus nog wel hier door”, zeggen ze. Dat de toeristen niet massaal de stad uitvluchten is goed nieuws voor de vele hotels, restaurants en winkels in de stad. “Het leven gaat door”, vertelt Ahmed, die een kledingwinkel uitbaat in de drukke medina, de meest levendige winkelbuurt van de stad. “Ik verloor één familielid bij de aardbeving, maar ik moet de kost verdienen. We hebben geen andere keuze.” Wat verderop gooien stukadoors met een vast ritme cement tegen de muur. Gaten worden opgevuld, kieren worden gedicht. Sporen van deze verwoestende aardbeving worden in Marrakech zonder aarzelen uitgewist.

LEES OOK. Onze reporter in Marrakech na zware aardbeving: “Enorme veerkracht bij de mensen hier”

Hulpgoederen richting de Atlas

De Marokkaanse veerkracht is niet alleen merkbaar in de winkelstraten. In een grote discounter aan de rand van de stad hopen de bestelwagens zich op. Aan de uitgang staan tonnen hulpgoederen opgesteld. Mannen en vrouwen vormen er een ketting om grote witte zakken te vullen met hulpgoederen. Ook Younes Zaki uit Wilrijk is erbij. Hij kwam speciaal uit België naar hier om mee te draaien in een enorme solidariteitsactie, op poten gezet door een Duits-Turkse dokter. Het gaat vooral om water, thee, suiker en droge voeding. “Daar is in de getroffen gebieden de meeste nood aan”, zegt Younes. “We hebben al deze goederen in de supermarkt kunnen kopen met donaties uit heel Europa. Vooral mensen uit België en Duitsland hebben een bijdrage gedaan.”

Terwijl Younes zijn verhaal doet, roepen vrijwilligers dat het sneller moet. Iedereen schakelt een versnelling hoger en binnen het uur zijn vier bestelwagens tot aan het plafond gevuld met zakken hulpgoederen. Stapelen op het dak dan maar. Naar laadvermogen wordt in noodsituaties duidelijk niet gekeken. De rit naar het getroffen gebied zal nochtans verraderlijk zijn. “Om de hulpgoederen ter plaatse te krijgen leggen we 90 kilometer af”, zegt Younes. “Maar de dorpen zijn heel moeilijk bereikbaar en veel wegen zijn beschadigd. Het wordt zeker niet makkelijk om met zulke zwaar geladen bestelwagens ter plaatse te geraken.

Naschokken

Intussen verspreidt ook het gerucht zich dat de aarde nog naschokt. Zo zou er nog een tweede beving hebben plaatsgevonden van 4 op de schaal van Richter. Dat ontmoedigt de vrijwilligers echter niet, integendeel. Er wordt nog harder gewerkt en kreten in het Frans, Duits en Arabisch met de vraag om voort te maken klinken nog luider.

Na een uur hard labeur in de brandende zon haalt iemand een grote doos frisco’s boven. De ijsjes vliegen algauw, even enthousiast als de hulpgoederen, in het rond. Het is voor iedereen nodig om nieuwe krachten op te doen, want het zwaarste deel van de dag moet nog komen: een urenlange tocht door een zwaar getroffen, onherbergzaam gebied. “We hebben intussen al 100.000 euro opgehaald, vertelt de organisator, dokter Sahin. “We hebben genoeg geld om hier nog wekenlang hulp mee te organiseren, en dat zullen we doen ook.” Ook hij liet in zijn thuisland alles achter om hier de hoognodige hulp in de kleinere bergdorpjes te kunnen bieden.

Gazet van Antwerpen volgt het konvooi vanavond en vannacht op de voet.

LEES OOK. Inzamelacties Marokkaanse gemeenschap in Antwerpen schieten als paddenstoelen uit de grond