België (FIVB 13) speelt achtereenvolgens tegen Bulgarije (16), Puerto Rico (22), Argentinië (19), Peru (29), Japan (8), Brazilië (4) en Turkije (1). Alleen de top twee pakt een olympisch ticket. Met giganten als Brazilië en Turkije in de poule lijkt dat alvast een onmogelijke opdracht. Ook Japan ligt normaal gezien buiten Belgisch bereik. Vorig jaar verloren de Tigers op het WK met 3-1 tegen dat land. Dat België zonder de geblesseerde oppertroef Britt Herbots naar Japan is vertrokken, maakt de opdracht nog lastiger.

Als rechtstreekse kwalificatie niet lukt, rest er nog een tweede weg naar de Seine. Naast Japan organiseren ook Polen en China een gelijkaardig toernooi. Ook daar kwalificeert de top twee zich. Als gastland heeft Frankrijk zijn ticket al op zak, waardoor er dus nog vijf van de twaalf plaatsen overblijven. Die worden verdeeld in juni 2024 op basis van de wereldranking, waarbij het IOC ook het universaliteitsbeginsel zal hanteren. Continenten zonder geselecteerde deelnemers genieten een voorkeursbehandeling. Allicht krijgt op die manier een Afrikaans team (Kenia of Kameroen?) een vrijgeleide. Ook Noord- en Zuid-Amerika zullen naast de vaste waarden Brazilië en de VS nog hopen op een bijkomende selectie. En zal het IOC grote landen als China en/of Japan durven thuis te laten?

Oude Continent

Europa zal in deze kwalificatieronde sowieso via sportieve weg waarschijnlijk al Turkije, Servië en Italië afvaardigen. Voeg daaraan gastland Frankrijk toen en het Oude Continent telt vier gezanten aan de Vlam. Als er dan nog ruimte zou zijn voor bijkomende Europese landen, staan Duitsland, Nederland en Polen op dit moment hoger dan België op de mondiale ranking.

Een jaar geleden lagen de Belgische kaarten iets gunstiger. De negende plek op het WK in oktober 2022 had de Tigers naar een elfde plaats op de wereldranking geloodst, maar die positie konden ze niet behouden. Sinds die piek wonnen Herbots en co. slechts vijf van hun veertien wedstrijden, met daarbij een recente 2 op 9. Het leidde tot een terugval naar de 13de positie, al kan die ranking in Japan nog wel verbeterd worden.

Afhakende internationals

De kans dat onze volleybalvrouwen Parijs halen, kan dus niet al te hoog ingeschat worden. En dan zal, net zoals na het tegenvallende EK twee weken geleden, de kwestie van de afhakende internationals weer opdoemen. Een klein land als België kan het zich niet veroorloven dat een half dozijn speelsters van topniveau de nationale ploeg de rug toekeert. Zelfs een EK in eigen land en olympische perspectieven konden Kaja Grobelna, Laura Heyrman, Ilka Van de Vyver of anderen niet op hun stappen doen terugkeren. Merkwaardig. Jammer. Pijnlijk.

Programma (Belgische tijd):