Ouders die geen plaats vinden voor hun kind, crèches die het water aan de lippen staat en begeleiders die er de brui aan geven door de hoge werkdruk. De crisis in de kinderopvang is groot. Maar daar wil minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) nu verandering in brengen. In een interview met De Standaard stelt ze haar plan van aanpak voor. Al komt dat natuurlijk met een prijskaartje. Crevits wil 300 tot 350 miljoen euro vrijmaken in de begroting voor extra maatregelen.

Met dat geld wil ze in eerste plaats meer inkomensgerelateerde plaatsen creëren. Die plaatsen zijn niet alleen interessant voor ouders – zij krijgen een tarief in verhouding tot hun inkomen –, maar ook voor de begeleiders. Wie in dit soort crèches werkt, krijgt een hoger loon en betere arbeidsvoorwaarden. “Het loon ligt bruto 600 euro hoger”, zegt de minister. 10.000 plaatsen tekenden al in op de oproep van Crevits om over te schakelen naar inkomenstarief. 3.000 daarvan zijn toegekend, maar voor de resterende 7.000 vraagt de minister nu extra budget.

Niet alleen met een beter loon en betere arbeidsvoorwaarden wil Crevits het personeelstekort aanpakken. Er moet op termijn ook een verlaging van de kindratio komen. “In Vlaanderen mag één begeleider tot acht of negen kinderen verzorgen. Dat aantal moet naar beneden. We moeten evolueren naar vijf kinderen per begeleider”, klinkt het.

Om niet te veel plaatsen te verliezen op korte termijn, wil ze dat geleidelijk aan doen. “Er is een verschil tussen baby’s en peuters. Acht kinderen van twee jaar voor één begeleider is een minder groot probleem dan acht baby’s. Voor baby’s moeten we snel naar vijf kinderen voor één begeleider.”

Onthaalouders

Crevits’ focus op de groepsopvang staat haaks op de visie van Vlaams minister van Begroting Matthias Diependaele (N-VA). Hij wil graag de vinger op de knip houden en kijkt vooral naar onthaalouders om de kinderopvang betaalbaar te houden. “Als hij of N-VA denkt dat dit een goedkope manier is om extra plaatsten te creëren, zitten ze verkeerd”, dient Crevits haar coalitiepartner van antwoord. Een overgroot deel van de onthaalouders valt namelijk onder een specifiek statuut waarbij ze geen loon krijgen, maar een onkostenvergoeding. Die is bovendien zeer laag. Volgens Crevits zal dat statuut uiteindelijk uitdoven. “We gaan geen duizenden en duizenden mensen vinden die zelfstandig bij hen thuis kinderen willen opvoeden. Dat is onzin.”

Voorrang voor werkende ouders, daarin volgt Crevits wel de lijn van N-VA. Al wijst ze erop dat dat in 96 procent van de gevallen al zo is. Maar de regelgeving moet wel duidelijker worden. “Op voorwaarde dat uitzonderingen mogelijk blijven. Een jonge moeder die kanker krijgt, mag toch perfect haar kind naar de opvang sturen, zodat zij kan rusten”, klinkt het.