Opgepast Antwerp: Barça swingt (eindelijk) weer, al laten ze ook wel nog steeds steekjes vallen

“De beste voorhoede van Europa”, kopte El Mundo Deportivo. Het lijkt op het eerste gezicht een wat voorbarige conclusie, maar je kunt moeilijk naast het wapenarsenaal van Xavi kijken. Robert Lewandowski, Raphinha, Ferran Torres, Joao Felix en het laatste wonderkind Lamine Yamal. Toegegeven: de selectie van het huidige Barça is tot stand gekomen door heel wat gegoochel met cijfertjes, maar dan heb je ook wat.

Vorig seizoen werd Barcelona voor het eerst in vier jaar kampioen, maar veel vaker dan de traditie voorschrijft waren de overwinningen zuinig. Amper één goaltje verschil, dat zien ze niet zo graag in Catalonië. Zelfs Robert Lewandowski kan erover meespreken. De Poolse goalgetter stond na een sterke start enige tijd droog. “Middenvelders moesten meer lopen, er waren veel blessures – bijvoorbeeld bij Pedri – en Xavi mikte vaak op de organisatie”, zegt Johan Boskamp, notoir Barça-liefhebber. “Het was niet altijd even leuk om naar te kijken, zeer wisselvallig ook”, voegt de oud-trainer daaraan toe.

Dat seizoen indachtig, was het voor de Barça-supporter aangenaam om zaterdag het scorebord te aanschouwen. De 5-0 tegen Betis zorgde ervoor dat iedereen wat langer in het Olympisch Stadion bleef hangen in plaats van, zoals gebruikelijk in Camp Nou, vijf minuten voor tijd het stadion te verlaten om de verkeersdrukte voor te zijn. Het was de grootste competitiezege sinds 2020-2021. Kortom: Barça wervelde. De vormcurve en het entertainmentgehalte gaan in stijgende lijn.

Het regende dan ook superlatieven. Zomeraanwinst Joao Cancelo (één goal tegen Betis) werd vergeleken met Dani Alves, Joao Felix (één goal) oogde bevrijd na magere Atlético-jaren en Lewandowski (één goal, twee assists) scoorde niet alleen, maar zakte geregeld terug om mee rond de tikken. Ferran Torres (één goal) vergeleek zichzelf dan weer met een haai. De vleugelspits, toch half mislukt bij Manchester City, werkte deze zomer keihard aan zichzelf en kende een soort transformatie. Opeens geldt hij als een van ’s werelds meest efficiënte aanvallers: vijf goals in amper 156 minuten bij club en nationale ploeg. Twee jaar na het vertrek van Messi werd Torres dit weekend de eerste Barça-speler die uit een rechtstreekse vrije trap wist te scoren.

Opletten voor die monsterlijke voorhoede dus. Daartegenover staat dat Barça zaterdag in verdedigend opzicht bij momenten toch heel wat steekjes liet vallen. Betis weigerde te profiteren van foutjes van Koundé, Balde, Romeu en Christensen. Hoewel dat eerder meer aan nonchalance dan aan een gebrek aan kwaliteit te wijten leek, biedt het (ietwat) perspectief voor Vincent Janssen en co.