“De lange arm van het Iraanse regime?”, vraagt Michael Freilich zich, één dag na een ophefmakende Kamercommissie op 21 juni, af op X (het vroegere Twitter). Minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) moest het parlement tekst en uitleg geven over de goedkeuring van visa voor een delegatie Iraniërs. De oppositiepartijen, waaronder N-VA, eisten haar ontslag.

LEES OOK. Hajda Lahbib (MR) wringt zich door Iran-kwestie: minister van Buitenlandse Zaken blijft op post

Antoine Shahbandi, een Iraanse journalist die in België woont en werkt, maakte filmpjes van de zitting en postte later op Facebook een cartoon met de boodschap: “Lahbib, blijf sterk tegenover N-VA.”

Aanhanger of opposant?

“De man verspreidt een cartoon en zit te filmen in de Kamer”, zet Freilich uiteen. “Mensen uit Iran trokken aan mijn mouw en zeiden: ‘Opgelet Michael, hij is gelinkt aan het regime.’ Ik ben dan gaan checken en inderdaad: hij werkte in het verleden voor de Iraanse staatstelevisie. Er circuleren ook video’s waarin hij het opneemt voor het regime.”

“Tegenstanders van het regime reizen niet zomaar af en aan naar het land. Hij doet dat wel”, zegt Freilich. “En ja, Shahbandi heeft een perskaart. Maar dan vraag ik mij af: is die perskaart geaccrediteerd in België? De man spreekt nu over laster, maar dan moet je aantonen dat ik onzorgvuldig te werk zou zijn gegaan. En uiteindelijk heb ik alleen maar de vraag gesteld: behoort hij tot de lange arm van het Iraanse regime?”

Vragen staat vrij, zou je denken. Advocaat Keuleneer is niet akkoord. “U vindt dat een vraag? Meneer Freilich impliceert dat mijn cliënt, die al meer dan dertig jaar journalist is, de lange arm is van het Iraanse regime. Integendeel: de man staat bekend als opposant.”

De klager eist 10.000 euro schadevergoeding en een dwangsom van 3.000 euro voor elke dag dat de tweet online blijft staan. Volgens Keuleneer is dat een “matig” bedrag.

Onschendbaarheid

De rechtbank buigt zich woensdag in de eerste plaats over de parlementaire onschendbaarheid van Freilich. Een tweet is namelijk grijs gebied, verduidelijkt zijn advocaat Pieterjan Van Muysen. “Onschendbaarheid slaat op zaken die iemand doet binnen het kader van zijn ambt. Als hij die tweet binnen de muren van het parlement zou hebben uitgesproken, was de kwestie van onschendbaarheid veel duidelijker. Het gaat hier bovendien om een burgerlijke procedure: een Kamerlid kan ook door zijn buurman worden gedagvaard voor een overhangende tak op zijn perceel.”

Ook Keuleneer nuanceert het principe van parlementaire onschendbaarheid. “Een Kamerlid heeft immuniteit, maar dat geeft hem niet de vrijheid om zomaar om het even wie te beschuldigen.”

Persoonlijke vete

Fernand Keuleneer, die ooit in Operatie Kelk kardinaal Danneels verdedigde, is naast advocaat ook een man met een uitgesproken mening. Volgens Freilich komt het de advocaat goed uit om zich op deze zaak te storten. “De dag dat ik verkozen raakte, ging Keuleneer al tegen mij in de aanval”, zegt Freilich. “Dat heeft wellicht met mijn persoon en Joodse achtergrond te maken. Op sociale media neemt Keuleneer het vaak op voor Iran en tegen Israël. Men wil mij nu de mond snoeren, maar dit is Iran niet. Vrijheid van mening is een belangrijk principe bij ons.”

Keuleneer neemt akte van de persoonlijke verwijten. “Dat vind ik beledigend. En ja, ik heb mijn mening over de politiek ten aanzien van Iran. Maar dat is toch mijn goed recht?”