“Voorheen voelde ik nooit de druk die een winnaar ervaart”: met Bengaals vuur onthaalde Sepp Kuss blikt terug op Vuelta

Een duel tussen Remco Evenepoel, Jonas Vingegaard en Primoz Roglic. Zo werd de afgelopen editie van de Vuelta aangekondigd. Maar het was Sepp Kuss - ploegmaat van Vingegaard en Roglic - die met de rode trui naar huis mocht. Op de Nederlandse ambassade in Madrid werd Kuss zondag al gevierd. Vandaag vond er een feestje plaats in het Nederlandse Den Bosch. In de Service Course van Jumbo-Visma blikte de Amerikaan nog eens terug op zijn prestatie.

“Voor mij was deze Vuelta totaal een nieuwe ervaring. Ik moest het op een hoog niveau uithouden tot het einde. Normaal ben ik in een grote ronde wel altijd mee met de beste renners, maar ik ervaarde nooit de druk die de echte winnaars van het wielrennen voelen. Ik heb kennisgemaakt met het mentale gewicht van die positie, van die leiderstrui.”

Welke gevolgen heeft deze eindzege nu voor de verdere carrière van Kuss? Gaat de Amerikaan zich meer profileren als een van de kopmannen? “Deze eindzege verandert niet zoveel aan mijn ambities”, aldus Kuss. “Voor de Vuelta dacht ik te weten waar mijn limieten zaten. Nu heb ik nieuwe limieten ontdekt. Dat geeft me enorm veel vertrouwen. Maar tegelijkertijd denk ik niet te veel aan wat ik moet doen of kan doen. ‘Keeping it simple’ - Het simpel houden. En dan zal de rest wel volgen.” Na een Vuelta-zege volgt natuurlijk de onvermijdelijke vraag of ook de Tour tot de mogelijkheden behoort. “Ik wil nog niet te veel vooruitkijken. Ik ben niet bezig met ‘ik wil dat winnen en ik wil dat winnen’.”

Tot slot ging het ook nog even over Nathan Van Hooydonck. Onze landgenoot - en ploegmaat van Kuss - die vorige week een hartstilstand kreeg en betrokken raakte bij een verkeersongeval. “We hebben nog enkele berichten van hem ontvangen. Gelukkig is hij stabiel. Het was een grote schok voor ons, toen we hoorden wat er was gebeurd. Op dat moment realiseer je je dat er meer is dan alleen wielrennen. We blijven aan Nathan denken.”