Psychologen verbonden aan de Universiteit van Colorado Boulder testten deze theorie op veertig vrijwilligers die op dat moment een relatiebreuk verwerkten. Ze moesten twee foto's meebrengen: één van hun ex, één van een gewone vriend of vriendin. Elke deelnemer kreeg een MRI terwijl ze de foto's bekeken, daarna kregen ze een pijnlijke warmteprikkel. Uit de scans bleek dat de foto van de ex en de pijnprikkel gelijkaardige gebieden in de hersenen activeerden. De emotionele pijn was dus meetbaar en vergelijkbaar met fysieke pijn, aldus de onderzoekers.

In het tweede deel van de studie kregen de deelnemers een neusspray. De ene helft kreeg te horen dat het een antidepressivum was dat emotionele pijn kon verlichten, de andere helft kreeg de waarheid verteld, dat de spray een gewone neusspray was. Toch bleek uit de MRI's van de proefpersonen die dachten dat ze een middel tegen hartepijn hadden gesnoven, dat er minder activiteit was in de hersengebieden die met afwijzing en verdriet geassocieerd worden. De activiteit verhoogde wel in de gebieden die pijn verwerken en 'vrolijke' stofjes zoals dopamine aanmaken.

Volgens de auteurs suggereert het effect van dit placebo dat positieve verwachtingen kunnen helpen om delen van onze hersenen te stimuleren die normaal actief zijn in positieve situaties. "Geloof en verwachtingen doen er toe, in de zin dat ze onze hersenfuncties, onze gevoelens en beslissingen beïnvloeden", zegt co-auteur Tor Wager aan de website van het magazine Time. Met andere woorden: als je verwacht dat iets je beter zal doen voelen, is de kans groot dat het dat ook echt doet. "Het maakt dat je je openstelt om positieve aspecten van je ervaring te beleven en de dingen optimistischer bekijkt".