“We hebben niks tegen een instelling”, zo benadrukt Els Schepers, een van de ouders van de vzw Benjalien. “Ze doen hun uiterste best, maar moeten het doen met veel te weinig personeel waardoor ze onze kinderen niet het leven kunnen geven wat wij voor ogen hebben. Daarom besloten we zelf een kleinschalige dagopvang en cohousing op poten te zetten. Onze kinderen wonen nu nog thuis. Maar wij als ouders worden stilaan ook ouder. Wij beseffen dat wij de zorgen voor onze zwaar zorgbehoevende kinderen niet eeuwig kunnen blijven dragen. Het is een harde realiteit. De onzekerheid over de toekomst knaagt bij ons allemaal.”

De vier ouderparen van de vzw Benjalien leerden elkaar kennen tijdens een vakantie voor gezinnen met kinderen met een beperking. “Wat met onze kinderen als wij er niet meer zijn? Die vraag hield ons allemaal bezig”, getuigt Els. “Daarop zijn we gaan brainstormen. Stappen we in een bestaand project? Gaan we bouwen of verbouwen? We hebben alle opties bekeken. Uiteindelijk hebben we in augustus 2021 een voormalige kinderopvang in Eversel (Heusden-Zolder) gekocht.”

Handige harry’s

In een bijgebouw kon in januari 2022 al een dagopvang van start gaan voor de vier kinderen die allen een motorische en mentale beperking hebben. Het hoofdgebouw werd helemaal gestript, er kwamen nieuwe binnenmuren, ramen, elektriciteit, vloerverwarming enzomeer. “De papa’s doen bijna alles zelf. Gelukkig zijn het handige harry’s”, lacht Els. “We hopen dat onze kinderen hier vanaf het voorjaar van 2024 kunnen blijven slapen.”

De vraag stelt zich natuurlijk hoe de ouders dit project kunnen financieren. “Voor de aankoop en de verbouwing van de woning hebben we een lening afgesloten. Net zoals in een traditionele instelling betalen de ouders voor hun kinderen een maandelijks bedrag voor de dag- en residentiële opvang. Met die inkomsten kunnen we de lening afbetalen.”

De vzw Benjalien heeft uiteraard ook personeel nodig om de nodige zorgen te bieden aan de gasten. “We hebben een halftijdse en drie voltijdse medewerkers in dienst. Die betalen we met het persoonlijk zorgbudget van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Dat gebeurt nu al voor de dagopvang”, legt Els Schepers uit. “Zodra de cohousing start, hebben we extra personeel nodig. Onze kinderen staan nu op de wachtlijst van het Vlaams Agentschap om ook een budget voor nachtopvang te krijgen. Hopelijk komt dat tijdig in orde.”

Gezellige thuis

De woning van de vzw Benjalien moet een gezellige thuis worden voor Franco (31), Len (38), Glen (25) en Romy (20). “Samen gaan ze een gezinnetje van vier vormen. Doordat we zo kleinschalig zijn, kunnen we een aangepast zorgtraject op maat van elk individu aanbieden. We willen onze kinderen een zo normaal mogelijk leven laten leiden en hen laten meedraaien in de maatschappij. Ze gaan wekelijks zwemmen, nemen deel aan kooksessies, doen uitstappen en maken regelmatig een wandelingetje in de buurt.”

“Momenteel hebben we bijna 1 medewerker voor 1 bewoner. Dat is veel meer dan in een instelling. Maar we gaan die 1 op 1-ratio wellicht niet kunnen volhouden zodra de nachtopvang start”, beseft Els, de mama van Franco. “Voor de kerntaken hebben we personeel. Voor vele bijkomende taken kunnen we gelukkig rekenen op ouders, familie, vrienden, buren en andere vrijwilligers.”