Totale ommekeer in Limburg: Racing Genk wist snelle hattrick van Koita nog uit en houdt puntje thuis tegen STVV

KIJK. El Khannouss na remonte: “Tevreden? Eerlijk gezegd niet”

Ze werden uitgefloten aan de rust. Zochten de kleedkamers op met gebogen hoofd. Niets lukte bij Racing Genk. Het stond dan ook 0-3 aan de rust. Tegen een goed en stevig STVV, dat wel - de 19-jarige Mathias Delorge blonk uit op het middenveld. Aboubakary Koita van zijn kant scoorde drie keer in vijf minuten en drieënvijftig seconden. De ene al mooier dan de andere. Maar bij de thuisploeg werd wel héél slecht verdedigd - zo kon Vandevoordt beter doen bij de 0-1. Het was met andere woorden een eerste helft om snel te vergeten voor Genk.

“We hebben het onszelf aangedaan”, zuchtte Vrancken. “Ook al brengt STVV dit seizoen positief en goed voetbal. De eerste twintig minuten gebeurde er niet veel. Maar vanaf de 0-1 verloren we ons initiatief in balbezit én balverlies. Net dat zit in ons DNA. We speelden te veel vanuit onze zetel. Er kwamen minder oplossingen en dan krijg je meer afval én minder vertrouwen - het is een sneeuwbaleffect. Ik was heel ontgoocheld in ons laatste half uur voor de rust. We moesten meer lef tonen.”

Dat Genk vorige donderdag een energievretende wedstrijd speelde in de Conference League tegen Fiorentina, was volgens Vrancken niet de oorzaak. “Vermoeidheid is geen excuus. Alleen… Misschien heeft die midweekmatch bij sommigen meer meegespeeld dan bij anderen. Op de data viel dat niet te zien, maar data kunnen niet alles verklaren. We moeten meenemen dat niet iedereen constant donderdag-zondag kan spelen in de toekomst.”

De Genkse coach doelde daarmee onder meer op Galarza, die niet zijn beste middag kende. Zonder enkel een steen naar hem te werpen. Zowat iedereen speelde onder zijn niveau. Vrancken greep in aan de rust. Bracht Tolu, Hrosovsky en Kayembe waardoor de wedstrijd helemaal kantelde. El Khannouss nam zijn ploeg samen met Hrosovsky bij de hand en trapte de 1-3 binnen. De Marokkaanse international jutte het thuispubliek op, bracht het vuur weer in de wedstrijd. Zijn doelpunt gaf een boost aan Genk.

Tolu lukte niet veel later de aansluitingstreffer en STVV-doelman Suzuki hielp een handje door een ongevaarlijke voorzet van Paintsil door zijn handen te laten glippen. 3-3 - ook de einduitslag. “We moesten alles samenrapen in de kleedkamer”, aldus Vrancken over die ommekeer. “En ik heb bijgestuurd - dat was nodig. Maar de jongens hebben het goed gedaan in de tweede helft. Op die manier terugkomen… (denkt na) We zijn niet uit mekaar gevallen als ploeg én we hebben gevochten voor een goed resultaat.”

Op die weerbaarheid mag en móet Vrancken trots zijn. Maar hij kent als geen ander ook de werkpunten van zijn ploeg. Die eerste helft was daarvan een exponent. Weinig animo, weinig gif, weinig creativiteit, defensieve slordigheid, aanvallende onmondigheid. Dat werd rechtgezet in een betere tweede helft. Racing Genk toonde zondagmiddag twee gezichten. Dr. Jekyll and Mr. Hyde. Wat wordt het donderdagavond op Jan Breydel? De foutenmarge voor de Limburgers zal daarin alleszins een pak kleiner liggen.