De derby startte met veel wederzijds respect en een minuut kippenvel: een bomvolle Cegeka Arena eerde de deze week overleden ex-Gouden Schoen Lon Polleunis met een staande ovatie. De toon was gezet voor een memorbale voetbalnamiddag, waarop beide coaches in extremis een belangrijke pion moesten missen. Bij de thuisploeg haakte McKenzie af met een teenblessure, de bezoekers moesten het zonder een zieke Steuckers stellen.

Gigantisch contrast

Wouter Vrancken koos voor slechts twee verse krachten in vergelijking met de Europese match tegen Fiorentina. De negen anderen konden niet wegsteken dat een zware Europese avond niet in de kouwe kleren was gekropen. Genk bleek al vlug energie te missen, ook in de passing ontbrak elke precisie.

Het contrast met wat een fris en monter STVV serveerde, was gigantisch. Coach Fink bleef zijn gedurfde speelstijl trouw, zijn spelers maakten het veld groot en zochten en vonden vlot de vrije ruimtes.

Koita schrijft geschiedenis

Zo kon Racing op een pover schotje van Zeqiri en een infiltratie van El Khannouss na niet één keer dreigen voor rust. Terwijl aan de overzijde op het half uur een totale dijkbreuk een enorme ravage aanrichtte.

De man achter het stuur van de pletwals luistert naar de naam Aboubakary Koita, uitgerekend de man die vorige zomer op belangstelling van KRC Genk kon rekenen. Met een hattrick in minder dan zes minuten - 5’53” om precies te zijn - deelde hij een van de zwaarste mokerslagen ooit in een Limburgse derby uit. Eerst kapte de Truiense linksbuiten met één beweging zowel Munoz als Cuesta uit om Vandevoordt te fusilleren, even later vlamde hij na een afgeweerde vrijschop zijn volley staalhard in de winkelhaak en de 3-0 mocht hij binnenduwen op assist van Hashioka na een botsing Sadick-Arteaga.

Drievoudige wissel

Tekenend voor de Genkse black-out: in die zes minuten had de schade zelfs nog hoger kunnen oplopen. Vandevoordt had met een voetreflex een poging van Kaya moeten onschadelijk maken.

Met een drievoudige wissel aan de rust probeerde coach Wouter Vrancken het tij te keren. Kayembe, één van de nieuwkomers, moest nog een schot van Kaya afblokken maar daarna zette de thuisploeg een bewonderenswaardige inhaalrace in. Hrosovsky, ook al ingevallen, vond de nieuwe linksbuiten El Khannouss, die rustig naar binnen kapte en zijn plaatsbal perfect in de verste hoek zag belanden: 1-3.

Inhaalrace compleet

Het vuur stak aan de lont. De Cegeka Arena geloofde in een derbymirakel, zeker toen twintig minuten voor tijd de 2-3 op het bord stond. Weer was de assist van Hrosovsky, Arokodare pakte zijn voorzet knap op de borst aan om uit de draai te scoren. De lijnrechter had nog buitenspel gezien maar werd tot de orde geroepen door de VAR.

Er hing elektriciteit in de lucht, je voelde zo dat dit een van de meest memorabele derby’s zou worden. Eentje die geen verliezer verdiende en er ook geen kreeg. STVV-doelman hield met knappe reddingen eerst Bonsu Baah en daarna Arokodare van de gelijkmaker maar ging daarna pijnlijk in de fout op een niet eens zo spectaculaire plaatsbal van Paintsil: 3-3.

Zo hebben we de match van het jaar eind september al achter de rug en blijven Genk en STVV ook in de algemene rangschikking broederlijk naast mekaar. Terwijl Racing thuis nog steeds niet won en STVV uit nog niet verloor.