Op de beklaagdenbank zaten twee mannen uit Heusden-Zolder met Turkse roots en een Nederlander uit Rijswijk. Een 41-jarige betichte verhuurde de loods en zou meegeholpen hebben om de materialen te vervoeren. Om het pand enkele weken ter beschikking te stellen, kreeg hij 3.000 tot 4.000 euro. “Vond u dat niet verdacht veel geld”, polste de rechter. “Het was net daarom dat ik het deed.”

De veertiger stelde amper iets af te weten van de praktijken die er gebeurden. “Ik bemoeide me er niet mee. Toen het er vreemd begon te ruiken, kreeg ik schrik.” Op zijn rekening stond plots een bedrag van 62.500 euro. “Gewonnen in het casino.”

Rolex

Een 34-jarige zou zich meer met de technische kant bezig gehouden hebben. In zijn huis troffen de speurders een Rolex van 45.000 euro aan. “Gekregen van een vriend.” Hij ontkende niet iets met de aangetroffen troep te maken te hebben, maar deed zijn best om zijn aandeel te minimaliseren. Net als de andere man uit Heusden-Zolder moet hij vrezen voor 64 maanden cel en 48.000 euro boete. Verdachte nummer drie was een 31-jarige Nederlander uit Rijswijk. Op twee flesjes frisdrank in de loods zat zijn dna.

Zijn advocaat Christian Clement vond de bewijslast zeer pover “voor iemand die op 2,5 uur van Heusden-Zolder woont.” De procureur zag hier net een argument in. “Wat doet het dna hier op flesjes van iemand die 2,5 uur verderop woont. Dat gebeurt niet zomaar.” Tegen de Nederlander is 4 jaar cel en 24.000 euro boete gevorderd.

Kleine garnalen

De procureur hekelde dat de verdachten tijdens de ondervraging niet het achterste van hun tong lieten zien. Aan de overzijde wierp de verdediging op dat het dossier onvolledig was. “Er zitten nog andere namen in het dossier van personen die men niet gevonden heeft. Mijn cliënt leverde enkel hand-en-spandiensten”, reageerde Jurgen Millen voor de veertiger. Hij opperde om een straf met uitstel op te leggen.

De advocate van de tweede man uit Heusden-Zolder vroeg zich af waarop het parket zich baseerde om te spreken van verkoop van drugs. “Toch niet door deze mensen. Zij zijn de onderbouw. De manusjes-van-alles. Mijn cliënt heeft wel een rol gespeeld, maar ik vraag u om dit te kaderen in de context om tot de juiste individuele bestraffing te komen en om een werkstraf op te leggen.”

Vonnis op 26 oktober.