Geen doorbraak in overleg Europees migratiebeleid: na concessies van Duitsland ligt Italië dwars

De EU-lidstaten denken heel verschillend over wat hen te doen staat als er plotseling veel migranten arriveren. Maar Duitsland, dat een sleutelpositie had, staakte tijdens het overleg van migratieministers in Brussel zijn verzet. Minister Nancy Faeser zei haar “verantwoordelijkheid te willen nemen” en wees op de doden die vallen zolang Europa de migratie niet in goede banen weet te leiden. Maar ze beweerde ook concessies te hebben afgedwongen. Met die toegevingen kan Italië, dat heel anders over migratie denkt, mogelijk weer niet leven. De regering van premier Giorgia Meloni werkt in eigen land aan verstrenging van de migratieregels. Een akkoord zonder het belangrijke aankomstland Italië is even ondenkbaar als zonder Duitsland.

Samengevat eisen de zogenaamde frontlijnstaten aan de Middellandse Zee meer solidariteit, noordelijke bestemmingslanden klagen dat migranten vrije doorgang wordt verleend en oostelijke landen willen helemaal geen asielzoekers overnemen. Tegelijkertijd blijven lidstaten en burgers echter naar het Europese niveau kijken voor een oplossing.

Toch zullen de EU-landen er wel degelijk “de komende dagen” uitkomen, verzekert Eurocommissaris Ylva Johansson. Er wordt druk overlegd en geschaafd om iedereen alsnog aan boord te krijgen, zeggen EU-diplomaten. Het zit niet vast op zaken van groot gewicht of onoverkomelijke bezwaren, is vooralsnog hun indruk. Maar een tegemoetkoming aan Italië kan zomaar een ander EU-land tegen de borst stuiten.

Doordat de lidstaten het niet eens worden, liggen ook de onderhandelingen over de andere onderdelen van de nieuwe Europese migratieplannen stil. Terwijl de tijd dringt, want de EU-lidstaten en het Europees Parlement moeten er vóór februari uit zijn. Anders wordt het na de Europese verkiezingen en moet het werk hoogstwaarschijnlijk weer van vooraf aan beginnen. De Belgische regering, die vanaf januari het voorzitterschap van de Europese ministerraden in handen neemt en de onderhandelingen met het Parlement moet voeren, kijkt dan ook met argusogen toe.