Antwerp komt al voor vierde (!) match op rij niet tot scoren: landskampioen blijft op gelijkspel steken tegen KV Mechelen

KIJK. Van Bommel: “Het klinkt misschien gek, maar ik vind dat we goed spelen”

Twee ploegen op zoek naar vertrouwen tegenover mekaar. Antwerp scoorde al drie wedstrijden op rij niet - twee gelijke spelen en een bolwassing in Barcelona. Een vierde keer op rij zou in de hoofden gaan spoken, zo vlak voor Shakhtar over de vloer komt. En KV Mechelen wou geen derde keer op rij verliezen.

Voor die van Antwerp was het een verademing om te komen voetballen Achter de Kazerne. Eens een keertje niet tegen een geparkeerde bus, zoals tegen RWDM en AA Gent. KV Mechelen durfde zelf ook voetballen. Trok mee ten aanval, en liet zo ruimte in de rug. Een berekend risico, dat wel een aangenamer schouwstuk opleverde. In de openingsfase toch. Storm vuurde meteen een pegel af naar Butez, aan de overkant trapte Ekkelenkamp over en krulde Muja de bal niet zo gek ver voorbij de winkelhaak na een mooie dribbel.

De grootste kans voor rust was voor de thuisploeg. Lauberbach trapte van dichtbij en voor een haast leeg doel nog over. De Duitser toonde zich al scherper voor doel. Namens Antwerp viel het na die degelijke openingsfase weer stil. Veel balbezit, veel gebrei op de helft van Malinwa, maar geen doelpunten. Hoe langer die uitblijven, hoe meer het ook in hun hoofden dreigde te gaan spelen. “En toch vind ik dat we goed speelden”, bleef Van Bommel ondanks de droogte positief. “We creëerden zes goeie kansen en gaven weinig weg. Alleen soms in de omschakeling. Alleen: we moeten scoren. Hier moeten we even voorbij. Die laatste bal moet er gewoon in.”

Van Bommel had Balikwisha wat rust gegund “om hem fit te houden”, maar moest z’n linkerflank rond het uur toch inbrengen, samen met Valencia. Frisse krachten om die ruimtes te bespelen. Net daarvoor kreeg Muja in z’n laatste actie nog een dot van een kans, maar in plaats van af te leggen op Ekkelenkamp trapte hij op Coucke. Veel efficiënter werd Antwerp er niet door, grote uitgespeelde kansen bleven uit. Dan mag Alderweireld nog zo veel schoten afblokken als hij wil, je kan niet verwachten dat hij ze ook aan de andere kant gaat scoren. Hij deed het wel nog bijna, maar zijn kopbal vloog centimeters naast.

De clean sheets dikken wel aan, maar daar ben je uiteindelijk weinig mee als die telkens maar één punt opleveren. Antwerp blijft voor de derde achtereenvolgende keer steken op 0-0. Veel vertrouwen geeft dat niet. Of dat in de hoofden van de spelers kruipt? “Nee”, beweert de coach.” Dan zouden we slecht voetballen. Als ik er al niet gerust in ben dat die goals vallen, wat dan met mijn spelers? Het gevoel is altijd mooier als je wint. Maar hierdoor gaan we niet anders toeleven naar die wedstrijd. Het resultaat is niet zoals we willen, maar we spelen niet anders dan tegen Westerlo, waar we wel drie keer scoorden.”